Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/12874 Esas 2022/7053 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 26. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün davacılar vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 26. Hukuk Dairesi’nce istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen kararın süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacılar vekili, 05/03/2015 tarihinde müvekkili ... sevk ve idaresindeki araç ile davalı ...Ş. tarafından sigortalanan davalı ... sevk ve iddaresindeki aracın kazası neticesinde müvekkilleri ... ve ...’in kızı, ...’ın torunu ...’nin vefat ettiğini, müvekkilleri ... ve ...’un ise kaza sebebiyle yaralandıklarını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla davacılar ... ve ... için ayrı ayrı 1.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatı ve 100.000,00TL’er manevi tazminat, Hüseyin için 20.000,00 TL manevi tazminat, ... ve ...’un olay sebebiyle yaralanmalarından kaynaklı ayrı ayrı 1.000,00 TL maddi tazminat ve 30.000,00TL’er manevi tazminatın olay tarihinden yasal faizi ile davalılardan tahsili isteminde bulunmuş, talebini 17/04/2018 davacılar ... için 23.698,71 TL ve ... için 7.052,59 TL destekten yoksun kalma tazminatı olarak artırmıştır.
Davalılar vekilleri, davanın reddini savunmuştur.
İlk derece mahkemesince, davanın kısmen kabulü ile davacılar ... için 23.698,71 TL ve ... için 7.052,59 TL destekten yoksun kalma tazminatı ile ayrı ayrı 20.000,00 TL manevi tazminata, davacı ...’ın yaralanması sebebiyle 759,26 TL geçici iş göremezlik tazminatı ve 3.000,00 TL manevi tazminata, ...’ın yaralanması sebebiyle 189,81 TL geçici iş göremezlik tazminatına, davacı ... için 5.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan tahsiline(manevi tazminatların sadece davalı ...’ten tahsiline) karar verilmiş, kararın davacılar vekili tarafından istinaf başvurusu üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 26. Hukuk Dairesi’nin 18/12/2020 tarih, 2018/3517 esas ve 2020/2043 karar sayılı ilamı ile esastan reddedilmiştir. Karar, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1- İhtiyari dava arkadaşı olan davacılar bakımından temyiz sınırı davalının her bir davacıya yönelik temyizi bakımından ayrı ayrı belirlenecektir.6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362/1-a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK’ya eklenen Ek-Madde 1’de öngörülen yeniden değerleme oranı dikkate alındığında 2020 yılı için 72.070,00 TL’dir
HMK 362/1-a ve 362/2. maddeleri gereğince temyiz edenin sıfatına göre hükmedilen ya da mahkemece kabul edilmeyen bölümünün miktar veya değeri 72.070,00 TL’yi geçmeyen davalara ilişkin bölge adliye mahkeme kararlarının temyizi kabil değildir. Kesin olan kararların temyizinin istenilmesi halinde Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi tarafından bu konuda temyiz dilekçesinin reddine karar verilebileceği gibi, verilmemiş olması halinde Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebilecektir.
Davacılar ... ve ... bakımından destekten yoksun kalma tazminatı, davacı ...’ın yaralanması sebebiyle maddi tazminatı, davacı ...’ın yaralanması sebebiyle maddi tazminatı ile davacı ...’in ölüm sebebiyle hükmedilen manevi tazminat kalemleri bakımından reddedilen miktarlar, yukarıda belirtilen temyiz kesinlik sınırının altında kalmaktadır. O halde Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti olmayıp adı geçen davacılara yönelik temyiz dilekçesinin HMK’nın 362/1-a maddesi gereğince reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacılar ... ve ...’a ölüm sebebiyle hükmedilen manevi tazminata dair temyiz itirazlarının incelenmesinde;
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak davacı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK'nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi, HMK'nın 371. maddesinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan sebeplerle temyiz dilekçesinin hükmün miktar yönünden kesin olması nedeniyle REDDİNE, (2) nolu gösterilen sebeplerle davacılar ... ve ... bakımından temyiz itirazlarının reddi ile kararın ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 21,40 TL kalan onama harcının temyiz eden davacılardan alınmasına, 07/04/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.