Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/28478 Esas 2022/9750 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından dolayı mahkum edilmiştir. Ancak, sanık müdafiinin temyiz istemi üzerine yapılan incelemede, delillerin yeterli olmadığı ve beraat kararı verilmesi gerektiği belirlenmiştir. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nın 318. maddesi

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hükmedilen cezaların türü ve sürelerine göre sanık müdafiinin duruşmalı temyiz isteminin, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'nın 318. maddesi uyarınca reddine karar verilerek yapılan incelemede;
Sanığın aşamalarda alınan savunmalarında, atılı suçları kabul etmediği, soruşturma aşamasında tanık ...’ın sanığı fotoğrafından teşhis ettiği, ancak kovuşturmada yaklaşık 3 ay sonra alınan ifadesinde, duruşmada hazır edilen sanığı teşhis edemediği, olay günü babasının evinden çıkan kişinin sanık olup olmadığından emin olmadığını beyan ettiği, UYAP’tan yapılan incelemede, aynı gün aynı apartmanda bir alt kattaki dairede gerçekleştirilen hırsızlık eylemi ile ilgili olarak Ankara 38. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/10/2015 tarihli, 2015/499 Esas, 2015/736 Karar sayılı kararında sanık hakkında beraat kararı verildiği, gerekçeli kararda geçen tanık ...’ın ifadesinde, olay günü gördüğü kişinin sanık olmadığını daha açık bir şekilde beyan ettiği belirlenmekle; tanık ...’ın 15 yaşında olması, soruşturma aşamasında sadece fotoğraftan teşhis işleminin yaptırılması ve bu teşhisinden de kovuşturma aşamasında dönmüş olması karşısında; sanığın üzerine atılı suçlardan mahkumiyetine yeterli, her türlü şüpheden uzak, kesin ve somut delil bulunmadığı gözetilmeden, sanığın atılı suçlardan beraati yerine, yazılı biçimde mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 18/05/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.