Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/2937 Esas 2022/9691 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında yapılan hırsızlık suçlamasıyla mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin bir karar verilmemiştir. Anayasa Mahkemesinin kararı ve 7242 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik dikkate alındığında, bu hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Hüküm, sanığın kazanılmış haklarına saygı gösterilerek düzeltilerek onanmıştır. Sanığın 1 yıl 6 ay 22 gün hapis cezasıyla cezalandırılması gerektiği ancak sadece 1 yıl 6 ay hapis cezası verildiği için hükmün bu sebeple bozulduğu belirtilmiştir. Kararda, hırsızlık suçundan mahkum olan sanığın cezasının hangi kanun maddelerine göre belirlendiği de açıkça belirtilmiştir: 5237 Sayılı TCK'nın 142/1-b, 43., 145. ve 62. maddeleri.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında kurulan hükümde, TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasındaki hak yoksunluklarının uygulanması hususunda bir karar verilmemiş ise de anılan madde ve fıkrada belirtilen hak yoksunluklarının uygulanması hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olup, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 43., 145. ve 62. maddelerine göre belirlenen 1 yıl 6 ay 22 gün hapis cezasının, kazanılmış hak gözetilip sonuç olarak 1 yıl 6 ay hapis cezası üzerinden infazının yapılmasına karar verilmesi gerekirken, 1 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına şeklinde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı Yasa'nın 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak, bu aykırılığın aynı Kanun'un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, “5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 43., 145. ve 62. maddelerine göre belirlenen 1 yıl 6 ay 22 gün hapis cezasının, CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak gözetilerek, 1 yıl 6 ay hapis cezası” üzerinden infazının yapılmasına” karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.