Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/8568 Esas 2022/9996 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/8568
Karar No: 2022/9996
Karar Tarihi: 23.05.2022

Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/8568 Esas 2022/9996 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, bir sanığın hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum edildiği ve adli para cezası verildiği belirtiliyor. Ancak, adli para cezasına yönelik temyiz mümkün olmadığı için sanığın bu konuda temyiz talebinin reddedildiği belirtiliyor. Ayrıca, hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümlerle ilgili gerekçeli kararın yetersiz olması nedeniyle sanığın temyiz itirazlarının yerinde olduğu ve hükümlerin bozulmasına karar verildiği ifade ediliyor. Kararda bahsedilen kanun maddeleri ise şöyle; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanan 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 141. maddesi ve CMK'nın 34/1, 230. maddeleri.
2. Ceza Dairesi         2021/8568 E.  ,  2022/9996 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    1- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
    14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkûmiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
    2- Sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlardan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
    Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 141, CMK'nın 34/1, 230. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olması ve Yargıtay'ın bu işlevini yerine getirmesi için gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi ve ulaşılan kanaat, sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiili ve bunun nitelendirilmesinin belirtilmesi, delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği gözetilmeden, sanık hakkında açıklanması geri bırakılan hükümlerin neden açıklandığına ilişkin gerekçeyle yetinilip yazılı şekilde gerekçesiz hükümler kurulması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 23.05.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.











    Hemen Ara