Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/28712 Esas 2022/10271 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında mahkemece 18/04/2014 tarih ve 2014/78 Esas, 2014/35 Karar sayılı ilam ile hırsızlık suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın kesinleştiği 22/05/2014 tarihinden itibaren denetim süresi içerisinde 01/12/2014 tarihinde işlediği kasıtlı suç nedeniyle bildirim yapılan Denizli 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/745 E. sayılı mahkumiyetine konu suçun 5237 sayılı TCK'nın 106/1. maddesinde tanımlanan tehdit suçuna ait olduğu ve CMK'nın 253. maddesinde 6763 sayılı Kanunla yapılan değişiklik ile uzlaşma kapsamına alındığının anlaşıldığı, ancak sanığın UYAP'tan alınan adli sicil kaydına göre, 5 yıllık denetim süresi içinde Denizli 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/10/2016 gün, 2015/204 E. sayılı ilamına göre 27/11/2014 tarihinde kasten yaralama suçunu işlediği ve hükmün açıklanmasını gerektiren kesinleşen mahkumiyetinin bulunduğu ve açıklanması geri bırakılan kararın açıklanma koşullarının oluştuğu belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 24.05.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.