Hırsızlık - mala zarar verme - işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/11790 Esas 2015/9620 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/11790
Karar No: 2015/9620
Karar Tarihi: 19.11.2015

Hırsızlık - mala zarar verme - işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/11790 Esas 2015/9620 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Çocuk Mahkemesi, suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme, işyeri dokunulmazlığını ihlal ve hırsızlık suçlarından mahkumiyet kararı verdi. Ancak, doğrudan hükmolunan adli para cezalarının miktarına göre mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuğun temyiz talebi reddedildi. Hırsızlık suçu için verilen mahkumiyet hükmünde ise hukuka uygunluk bulundu ancak mahkeme masrafı olarak yapılan giderlerin Devlet Hazinesine yüklenmesi yerine suça sürüklenen çocuktan tahsil edilmesine karar verildi. Kanunlar: 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete\"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa\"nın 26. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun, 6352 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemeleri ve Cumhuriyet Başsavcılıkları Kuruluş, Görev ve Yetkileri ile Yargılama Usulleri Hakkında Kanun, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu.
17. Ceza Dairesi         2015/11790 E.  ,  2015/9620 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, işyeri dokunulmazlığını ihlal
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
    1-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde;
    Mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından doğrudan hükmolunan adli para cezalarının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuk ...’ın temyiz isteğinin CMUK"nun 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
    2-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    Mahkeme masrafı olarak yapılan toplam 10 TL yargılama giderinin 6183 sayılı Kanun"un 106/1. maddesinde belirlenen 20 TL"den az olması nedeniyle 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesi gereğince Devlet Hazinesine yükletilmesi yerine suça sürüklenen çocuktan tahsiline karar verilmesi,
    Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ...’ın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle teblignameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama giderlerinin suça sürüklenen çocuktan tahsiline ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "Mahkeme masrafı olarak yapılan toplam 10 TL yargılama giderinin 6183 sayılı Kanun"un 106/1. maddesinde belirlenen 20 TL"den az olması nedeniyle 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nın 324/4 maddesi gereğince Devlet Hazinesine yüklenmesine,” cümlesinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.






    Hemen Ara