Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/30750 Esas 2022/10181 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında kamu malına zarar verme suçundan verilen mahkumiyet kararı incelendi. Müşteki kurum vekilinin temyiz istemi reddedildi. Sanık hakkında çıkarılan hüküm temyiz edildi. Sanığın adli sicil kaydına göre mükerrir sayılması gerekirken bu durum gözetilmeden infaz rejimi uygulandığı için hüküm bozuldu. Ancak bu durumun düzeltilebileceği belirtilerek, sanığın hükümlerinin tekerrüre esas alınması ve infaz rejimi ile cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanması gerektiği kanun maddeleriyle açıklandı: 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, 58/6. maddesi ve 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi. Karar oybirliğiyle verildi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I) Müşteki kurum vekilinin sanık hakkında kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yokluğunda verilen ve 06/10/2020 tarihinde tebliğ edilen hükmü, 1412 sayılı CMUK'nın 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra, 15/10/2020 tarihinde temyiz ettiği anlaşılan müşteki kurum vekilinin temyiz isteminin aynı Kanun'un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
II) Sanığın hakkında kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan Silivri 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/10/2013 tarihli ve 2012/897 E., 2013/734 K. sayılı ilamında 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesinin uygulanmış olması nedeniyle sanığın ikinci kez mükerrir sayılması gerekirken mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın adli sicil kaydına konu olan ve tekerrüre esas alınan Bakırköy 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 11/09/2013 tarihli ve 2013/254 E., 2013/278 K. sayılı ilamı ile yağma suçundan verilen hapis cezasının suç tarihinden sonra 17/03/2014 tarihinde kesinleştiğinin anlaşılması nedeniyle TCK'nın 58/1. maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağı, ancak sanığın adli sicil kaydında yer alan Bakırköy 27. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/09/2009 tarihli ve 2008/26 E., 2009/517 K. sayılı ilamı ile hırsızlık suçundan verilen 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezasının tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca bu sebepten dolayı BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun'un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak yerine “Bakırköy 27. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/09/2009 tarihli ve 2008/26 E., 2009/517 K. sayılı ilamı ile hırsızlık suçundan verilen 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezasını içeren mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas olduğu anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK'nın 58/6. maddesi gereğince sanığa hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ibaresinin eklenmesine karar verilmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.