Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/203 Esas 2022/7918 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi, Gebze 3. Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir manevi tazminat davasının kısmen kabul edilmesi üzerine davalı ve davacı vekillerinin istinaf başvurusu sonucunda, ilk derece mahkemesinin kararının HMK'nun 353/1-b-2 maddesi uyarınca kaldırılmasına karar verdi. İlk derece mahkemesi tarafından 7.500 TL tazminatın davalıdan tahsil edilmesi kararı verilirken, istinaf mahkemesince yeniden hüküm kurulmak suretiyle davanın kısmen kabul edilmesi sonucu 15.000 TL tazminatın davalıdan tahsil edilmesine karar verildi. Ancak temyiz eden davalı vekili tarafından temyize konu edilen miktar HMK'nun 362/1-a maddesi gereğince temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti olmayarak davalı vekilinin temyiz dilekçesi reddedildi.
Kanun Maddeleri:
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362/1-a maddesi
- 6763 sayılı Kanun'un 44. maddesiyle HMK’ya eklenen Ek-Madde 1

MAHKEMESİ : Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Gebze 3. Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki haksız fiilden kaynaklanan manevi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükme karşı davalı vekili ve katılma yoluyla davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesince davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile ilk derece mahkemesinin kararının HMK'nun 353/1-b-2 maddesi uyarınca kaldırılmasına, HMK'nun 353/1-b-2 maddesi gereğince yeniden hüküm kurulmak suretiyle davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
K A R A R

6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362/1-a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 sayılı Kanun'un 44. maddesiyle HMK’ya eklenen Ek-Madde 1’de öngörülen yeniden değerleme oranı dikkate alındığında 2020 yılı için 72.070,00 TL’dir.
HMK 362/1-a ve 362/2. maddeleri gereğince temyiz edenin sıfatına göre hükmedilen ya da mahkemece kabul edilmeyen bölümünün miktar veya değeri 72.070,00 TL’yi geçmeyen davalara ilişkin bölge adliye mahkeme kararlarının temyizi kabil değildir.
İlk Derece Mahkemesince davacının davasının kabulü ile 7.500,00 TL tazminatın davalıdan tahsiline karar verildiği, karara karşı davalı vekili ve katılma yoluyla davacı vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulduğu, bölge adliye mahkemesince davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile ilk derece mahkemesinin kararının HMK'nun 353/1-b-2 maddesi uyarınca kaldırılmasına, HMK'nun 353/1-b-2 maddesi gereğince yeniden hüküm kurulmak suretiyle davanın kısmen kabulü ile 15.000,00 TL tazminatın davalıdan tahsiline karar verildiği, istinaf mahkemesi kararına karşı davalı vekili tarafından temyiz isteminde bulunulduğu anlaşılmıştır.
Davalı vekili tarafından temyize konu edilen miktar yukarıda belirtilen temyiz kesinlik sınırının altında kalmaktadır. O halde Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti olmayıp davalı vekilinin temyiz dilekçesinin HMK’nun 362/1-a maddesi gereğince reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz dilekçesinin HMK’nun 362/1-a maddesi gereğince REDDİNE, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesine gönderilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 30/05/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.