Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/3576 Esas 2022/10426 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ve vasisi Mine Aslıvar verdikleri dilekçeler ile mahkemenin 18/07/2007 tarih ve 2005/1011 esas, 2007/885 karar sayılı kararın sanığın yokluğunda verildiği, müdafiiye tebliğ edildiğini ve müdafiinin temyiz etmemesi üzerine kesinleştirildiğini, kararın sanığa tebliğ edilmediği gibi yasa yolu ve süresinin kararda Anayasa'nın 40 ve CMK'nın 232/6. maddesine uygun şekilde gösterilmediğini beyan ederek eski hale getirme ve temyiz talebinde bulunmaları üzerine yapılan incelemede;
Sanık hakkında hırsızlık suçundan açılan kamu davasının Küçükçekmece 2. Sulh Ceza Mahkemesinde yargılamasının yapıldığı sanığın savunmasının 27/01/2005 tarihinde alındığı ve tutuklu sanığın tahliyesine karar verildiği, akabinde Küçükçekmece 2. Sulh Ceza Mahkemesince verilen görevsizlik kararı ile davanın Küçükçekmece 5. Asliye Ceza Mahkemesinde yargılamasının devam ettiği ve sanığın Küçükçekmece 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/07/2007 tarih ve 2005/1011 esas, 2007/885 karar sayılı kararı ile yokluğunda mahkumiyetine karar verildiği ve gerekçeli kararın sanık müdafii sıfatıyla Av. Murat ...'a tebliğ edilerek bu müdafii tarafından temyiz edilmemesi nedeniyle kesinleştirildiği anlaşılmış ise de;
Av. Murat ...'ın gerek soruşturma aşamasında gerekse yargılama aşamasında sanığın müdafii olarak görev yapmadığı, dosya içinde vekaletnamesinin de bulunmadığı gözetildiğinde, gerekçeli kararın doğrudan sanığa yapılması gerekirken müdafii sıfatı bulunmayan Av. Murat ...'a tebliği ile kararın kesinleştirilmesi usulsüz olduğundan eski hale getirme ve temyiz talebinin kabulü ile yapılan incelemede;
Sanığın 26/12/2004 tarihinde, gece saat 02.30 sıralarında, müştekinin kamyonlarından mazot çalmaya teşebbüs şeklindeki eyleminin 765 sayılı Kanun'un 492/1, 62, 522, 49. maddeleri ile 5237 sayılı Kanun'un 142/1-e, 143, 35, 62. maddelerine uyduğunun anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK'nın 7. ve 5252 sayılı Kanun'un 9. maddeleri uyarınca yapılan değerlendirmede, dava zamanaşımı bakımından, 765 sayılı Kanun hükümlerinin sanık yararına olması ve aynı Kanun’un 102/4, 104/2. maddesinde öngörülen 7 yıl 6 aylık dava zamanaşımının, 26/12/2004 olan suç tarihinden inceleme tarihine kadar dolmuş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve vasisinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının, 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 25/05/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.