Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/22749 Esas 2022/8022 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sulh Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir tazminat davası sonucunda davanın reddine karar verilmiştir. Ancak yapılan temyiz sonrasında Yargıtay 4. Hukuk Dairesi, ceza mahkemesinin verdiği henüz kesinleşmeyen kararın beklenmesi gerektiği noktasında hüküm bozmuştur. Yeniden yapılan yargılama sonucunda da davanın reddine karar verilmiş ve bu karar temyiz edilmiştir. Temyiz itirazları yerinde görülmemiştir ve hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri olarak ise 818 sayılı Borçlar Kanunu'nun 53. maddesi ile 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 74. maddesi kararda detaylı bir şekilde bahsedilmiştir.

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasında mahkemece yapılan yargılama sonucunda; davanın reddine dair verilen 03/03/2021 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
K A R A R
Mahkeme gerekçeli kararında, dava tarihi 11/02/2011 olarak yazılması gerekirken; 04/02/2013 olarak yazılmış olması, mahallinde düzeltilebilir maddi hata olmakla bozma sebebi yapılmamıştır.
Hükmüne uyulan Yargıtay 4. Hukuk Dairesi’nin 25/11/2015 gün 2014/16509 E. 2015/13539 K. sayılı ilamında: “Dosya kapsamından, dava konusu olaya ilişkin olarak bir kısım davalılar hakkında ihaleye fesat karıştırmak suçundan Kartal 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 2011/281 esas sayılı dosyası ile kamu davası açıldığı, yargılama sonucunda 2015/335 sayılı beraat kararının verildiği, anılan kararın henüz kesinleşmediği anlaşılmaktadır. 818 sayılı Borçlar Kanunu'nun 53. (6098 sayılı TBK’nın 74.) maddesi gereğince hukuk hâkimi ceza mahkemesinin beraat kararı ile bağlı değilse de; ceza mahkemesince belirlenecek maddi vakıalar ve mahkumiyet kararları hukuk hâkimi yönünden de bağlayıcıdır. Bu nedenle; Kartal 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 2011/281 esas, 2012/335 karar sayılı ceza dosyasının sonucu beklenmeli ve varılacak sonuca göre yapılacak değerlendirme ile birlikte iş bu dava hakkında karar verilmelidir. Mahkemece yukarıda açıklanan hususlar gözetilmeden karar verilmesi doğru bulunmamış, temyiz edilen kararın bu yönden bozulması gerekmiştir. ” gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uygun yapılan yargılama neticesinde, mahkemece davanın reddine karar verilmiş, söz konusu karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA ve 492 Sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davacıdan harç alınmamasına 01/06/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.