Esas No: 2021/20554
Karar No: 2022/8063
Karar Tarihi: 01.06.2022
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/20554 Esas 2022/8063 Karar Sayılı İlamı
4. Hukuk Dairesi 2021/20554 E. , 2022/8063 K.Özet:
Davalı tarafın istinaf başvurusu esastan reddedilerek, hüküm kabul edilmiştir. Davalı, davacının gözünde oluşan zararla kendi eylemi arasında nedensellik bağı bulunmadığını savunmuş, ancak mahkeme, toplanan deliller ve bilirkişi raporlarına dayanarak davacının maddi tazminat talebinin kabul edilmesine ve manevi tazminat talebinin kısmen kabul edilmesine karar vermiştir. Karara yapılan temyiz başvuruları reddedilerek, hüküm onanmış ve dosya ilk derece mahkemesine gönderilmiştir. Kararda, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 355. maddesindeki kamu düzenine aykırılık hallerinin resen gözetileceği, istinaf incelemesinin sebeplerle sınırlı olduğu ve HMK 370/1. maddesi gereği hükmün onanması, HMK 373. maddesi uyarınca dosyanın ilgili mahkemelere gönderilmesi ve kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınması konularına değinilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
İLK DERECE MAHKEMESİ : İstanbul 8. Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki İlk Derece Mahkemesinde görülen haksız eylem nedeniyle maddi ve manevi davasında verilen davanın maddi tazminat talebi bakımından kabulüne, manevi tazminat talebi bakımından kısmen kabulüne ilişkin hüküm hakkında Bölge Adliye Mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelenmesi sonucunda; davalı vekilinin istinaf talebinin esastan reddine dair verilen kararın, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili; 01/01/2009 tarihinde davalının, müvekkilin yüzüne vurması nedeniyle müvekkilinin sağ gözünün görme duyusunu kaybettiğini ve yüzünde sabit iz oluştuğunu belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 1.000,00 TL maddi tazminat ve 50.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsilini talep etmiş; 05/10/2017 tarihli dilekçesiyle maddi tazminat talebini 180.932,40 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı; ceza dosyasının kesinleşmesinin beklenmesi gerektiğini, davacının gözünde oluşan zararla kendi eylemi arasında nedensellik bağının bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
İlk Derece Mahkemesince; iddia, savunma, toplanan deliller, alınan bilirkişi raporları ve tüm dosya kapsamına göre davacının maddi tazminat talebinin kabulü ile 180.932,40 TL'nin ve manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 20.000,00 TL'nin olay tarihi 01/01/2009'dan itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsil edilerek davacıya ödenmesine karar verilmiştir. Karara karşı davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuş; Bölge Adliye Mahkemesince, davalı tarafın istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve HMK 355. maddesindeki kamu düzenine aykırılık halleri resen gözetilmek üzere istinaf incelemesinin, istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılacağı kuralına uygun biçimde inceleme yapılıp karar verilmiş ve verilen kararda bir isabetsizlik görülmemiş olmasına göre davalının yerinde olmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün HMK 370/1. maddesi gereğince ONANMASINA, HMK 373. maddesi uyarınca dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesine gönderilmesine ve aşağıda dökümü yazılı 10.294,58 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 01/06/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.