Esas No: 2020/30754
Karar No: 2022/10462
Karar Tarihi: 26.05.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/30754 Esas 2022/10462 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2020/30754 E. , 2022/10462 K.Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın kamu malına zarar verme, hakaret, ve görevi yapmamak için direnme suçlarından mahkumiyetine karar verilmiştir. Temyiz itirazları reddedilen kararda, kamu malına zarar verme suçuna ilişkin yapılan itirazlar kabul edilmiş ve hüküm bozulmuştur. Kararda, TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişiklikler ve Anayasa Mahkemesinin bir kararı da bahsedilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme, hakaret, görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1)Hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz itirazlarınıın incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2)Kamu malına zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Duruşmadan usulüne uygun haberdar edilmeyen şikayetçi Adalet Bakanlığının gerekçeli kararın tebliği üzerine hükmü temyiz ettiği anlaşıldığından, şikayetçi kurumun 5271 sayılı CMK'nın 260/1. madde ve fıkrası uyarınca yasa yollarına başvurma hakkı bulunduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Şikayetçi kurumun duruşmadan haberdar edilip iddia ve delillerini sunma ve davaya katılma olanağı sağlanarak, sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, iddia hakkı kısıtlanmak suretiyle CMK’nın 233 ve 234. maddelerine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, şikayetçi kurum vekilinin ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 26.05.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.