Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/795 Esas 2022/10992 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir. Sanık, başka bir suçtan hükümlü olduğu cezaevinde SEGBİS aracılığıyla duruşmaya katılmıştır. Ancak, sanığa yapılan yasa yolu bildiriminde, kararın temyiz edilebileceği belirtilmemiştir. Sanığın temyiz talebi ve eski hale getirme istemi üzerine yapılan incelemede, kararda yer alan 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi kararının dikkate alınması gerektiği belirtilmiştir. Bu madde kapsamındaki hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanması için TCK'nın 53. maddesi 7242 sayılı Kanun ile değiştirilmiştir. Temyiz itirazlarının reddedilmesiyle hüküm istem gibi onanmıştır. Kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nın 263. ve 42/1. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 53. Maddesi, Anayasa Mahkemesinin 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı, 7242 sayılı Kanun.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karar tarihinde Çanakkale E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olarak bulunan sanık hakkında verilen hükmün, bulunduğu cezaevi aracılığıyla SEGBİS ile duruşmaya bizzat katılımı sağlanan sanığın yüze karşı tefhim edildiği ancak sanığa yapılan yasa yolu bildiriminde, 5271 sayılı CMK'nın 263. maddesine göre bulunduğu cezaevi aracılığıyla vereceği dilekçe ile kararı temyiz edebileceğinin belirtilmemesi nedeniyle, sanığın 14/08/2020 tarihli ve devamında sunduğu dilekçelerinde temyiz başvurusu ile birlikte eski hale getirme isteminde de bulunduğunun anlaşılmasına, eski hale getirme isteği hakkındaki karar verme yetkisinin, 5271 sayılı CMK'nın 42/1. maddesi uyarınca Yargıtay'ın ilgili dairesine ait olmasına göre, 19/11/2020, 10/01/2021, 12/07/2021 tarihli ek kararlarının kaldırılmasına karar verilerek sanığın eski hale getirme talebinin kabulü ile öğrenme üzerine yapmış olduğu 18.05.2015 tarihinde verdiği dilekçe ile hükmü temyiz ettiği ve sanığın temyizinin süresinde oldu belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 31.05.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.