Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/942 Esas 2022/10949 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği karara göre, sanık mala zarar verme suçundan mahkum edilmiştir. Sanığın cezası, TCK'nın 151/1 ve 152/1-a maddelerine göre 2 yıl 12 ay hapis cezası olarak belirlenmiştir. Ancak 5237 sayılı TCK'nın 62. maddesi gereğince indirim yapılmış ve cezası 2 yıl 6 ay hapis olarak düşürülmüştür. Ancak hesap hatası sonucu sanığın cezası 1 yıl 18 ay hapis cezasına düşürülmüştür. Karara temyiz eden olmadığı için bozma nedeni yapılmamıştır. 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte, Anayasa Mahkemesi'nin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı da dikkate alınarak, hak yoksunluklarının uygulanması infaz aşamasında göz önünde bulundurulacaktır.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 151/1. ve 152/1-a maddeleri
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62. maddesi
- Anayasa Mahkemesi'nin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Karar
- 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi
- Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 151/1, 152/1-a maddeleri uyarınca belirlenen 2 yıl 12 ay hapis cezasından aynı Kanun’un 62 maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılırken 2 yıl 6 ay yerine hesap hatası sonucu 1 yıl 18 ay hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 31.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verilmiştir.