Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2022/357 Esas 2022/8463 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı kurum, davalılar tarafından yürütülen trambüs çalışması sonucunda hastanenin elektrik kablolarının kopması nedeniyle uğradığı toplam zarar miktarı olan 20.865,73 TL'nin davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etti. Mahkeme, davayı kısmen kabul ederek 20.865,73 TL'nin davalılardan alınarak davacıya verilmesine hükmetti. Ancak, davalıların vekalet ücretine ilişkin talebi dikkate alınmadı. Temyiz üzerine yapılan incelemede, davacının tüm, davalıların diğer temyiz itirazlarının reddedilmesine karar verildi ve davalıların temyiz itirazlarının kabulü ile hükme yeni bir bent eklenerek vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine karar verildi. Kanun maddeleri ise Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi'nin 3/II. ve 13. maddeleri olarak belirlendi.

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki kurum zararından kaynaklanan alacak davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili, davalı ... vekili ve... Otomotiv Makine İmalat İthalat ve İhracat A.Ş. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
K A R A R
Hükmüne uyulan Dairemizin 01/06/2021 tarihli ve 2021/939 Esas, 2021/2164 Karar sayılı bozma ilamında özetle; dava dilekçesinde, davalılar tarafından yürütülen trambüs çalışması sonucu hastanenin elektrik kablolarının kopması nedeniyle on üç saat boyunca elektrik kesintisi yaşandığı ve 6.000 litre jeneratör yakıt bedeli harcandığı ileri sürülerek davacı kurumun uğradığı toplam zarar miktarı olan 20.865,73 TL’nin davalılardan tahsiline karar verilmesinin talep edildiği, mahkemece benimsenen makine mühendisinden alınan bilirkişi raporunda ise 7.150 litre üzerinden jeneratör yakıt bedeli hesaplanarak 25.960,23 TL kamu zararının oluştuğu kanaatine varıldığı, davacı vekili her ne kadar 18/01/2016 tarihli ıslah dilekçesiyle talebini 25.960,23 TL'ye yükseltmişse de dava dilekçesinde 6.000 litre jeneratör yakıt bedeli üzerinden hesaplanan 20.865,73 TL kamu zararının tahsili talebinde bulunduğu görülmekle davacının harcanan yakıt miktarına ilişkin talebinin aşılarak bilirkişi raporunda 7.150 litre üzerinden hesaplama yapıldığı ve mahkemece bu miktar üzerinden hüküm kurulmasının doğru olmadığı, bu nedenle davacı tarafın dava dilekçesinde belirttiği harcanan 6.000 litre yakıt bedeli üzerinden hesaplama yapılmasına ilişkin talebi ile bağlı kalınarak 20.865,73 TL’nin tahsiline ilişkin karar verilmesi gerektiğine değinilmiştir.
Mahkemece, bozmaya uyulduktan sonra yapılan yargılama sonucunda; davanın kısmen kabulü ile 20.865,73 TL'nin olay tarihi olan 26/04/2014 tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili, davalı ... vekili ve... Otomotiv Makine İmalat İthalat ve İhracat A.Ş. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının tüm, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları reddedilmelidir.

2-Davalıların diğer temyiz itirazlarına gelince;
Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin (AAÜT) 3/II. maddesi, “Müteselsil sorumluluk da dahil olmak üzere, birden fazla davalı aleyhine açılan davanın reddinde, ret sebebi ortak olan davalılar vekili lehine tek, ret sebebi ayrı olan davalılar vekili lehine ise her ret sebebi için ayrı ayrı avukatlık ücretine hükmolunur.” şeklinde düzenlenmiştir. Buna göre birden fazla davalı aleyhine açılan davanın reddedilmesi halinde, ret sebebi ortak olan davalılar lehine tek bir avukatlık ücretine karar verilmesi gerekmektedir.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT’nin 13. maddesinde ise “(1) Bu Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için bu Tarifenin ikinci kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (7 nci maddenin ikinci fıkrası, 10 uncu maddenin üçüncü fıkrası ile 12 nci maddenin birinci fıkrası, 16 ncı maddenin ikinci fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla) bu Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir. (2) Ancak, hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemez. (3) Maddi tazminat istemli davanın kısmen reddi durumunda, karşı taraf vekili yararına bu Tarifenin üçüncü kısmına göre hükmedilecek ücret, davacı vekili lehine belirlenen ücreti geçemez. (4) Maddi tazminat istemli davaların tamamının reddi durumunda avukatlık ücreti, bu Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümüne göre hükmolunur.” şeklinde düzenleme yer almaktadır.
Dosya kapsamından; mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verildiği, ancak reddedilen kısım yönünden müştereken ve müteselsilen sorumlu olan ve kendilerini vekil ile temsil ettiren davalılar yararına vekalet ücretine hükmedilmediği anlaşılmıştır. Bu durumda, maddi tazminat talebinin aynı hukuki sebeple kısmen reddedildiği gözetilerek kendisini vekil ile temsil eden davalılar yararına reddedilen maddi tazminat yönünden tek vekalet ücreti verilmesi gerekirken vekalet ücretine karar verilmemesi doğru görülmemiş ise de bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden 6100 sayılı HMK'nın geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan 1086 sayılı HUMK 438. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacının tüm, davalıların diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalıların temyiz itirazlarının kabulü ile hükme yeni bir bent eklenerek “Davalılar kendilerini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte olan AAÜT gereği hesaplanan 4.080,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine,” ibarelerinin yazılması suretiyle hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine, 492 Sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davacıdan harç alınmamasına 08/06/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.