Esas No: 2020/31624
Karar No: 2022/11369
Karar Tarihi: 06.06.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/31624 Esas 2022/11369 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2020/31624 E. , 2022/11369 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Suç tarihinde TCK'nın 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamında olmadığı, ancak hükümden sonra 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, CMK’nın 253/3. fıkrasında yer alan “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar” ibaresi madde metninden çıkarılmakla TCK’nın 151. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun da uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, mala zarar verme suçundan uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
2- Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan Mersin 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/90 esas ve 2013/669 karar sayılı kararı uyarınca verilen 6 ay hapis cezasının TCK'nın 106/1. maddesi uyarınca verilmiş olduğu, bahse konu suçun 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi uyarınca uzlaşma kapsamına alınan bu suçtan dolayı 27/11/2017 tarihinde uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında uzlaşma nedeniyle düşme karar verildiği, ancak sanığa ait adli sicil kaydında yer alan ve hakaret suçundan TCK'nın 125/5. maddesi uyarınca verilmiş, 11/04/2012 tarihinde kesinleşen ve 1 yıl 2 ay hapis cezasını içeren Erdemli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/11/2007 tarihli ve 2006/310 Esas – 2007/454 K. sayılı ilamın tekerrüre esas olduğu ve bu mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 06.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.