Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/33564 Esas 2022/11556 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, mala zarar verme suçundan sanığı mahkum etti. Ancak, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının nazara alınması gerektiği belirtilerek, sanığın hak yoksunlukları uygulanması infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği vurgulandı. Daha önceki sabıkası sebebiyle sanığın tekerrüre esas sabıkası bulunduğu ancak TCK'nın 58. maddesinin uygulanmasına karşı temyiz bulunmadığı için bozma yapılmadığı ifade edildi. Ancak, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik CMK'nın 253. maddesinde yapılan düzenleme göz önünde bulundurularak, sanığın suçun uzlaşma kapsamına alındığı bildirilerek, uzlaştırma işlemi yapılması ve sonuca göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği vurgulandı. Bu nedenle, sanığın temyiz itirazları yerinde görüldüğünden, hüküm bozuldu. Kararda TCK'nın 53, 58 ve 151. maddeleri ile 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ve CMK'nın 253. maddesi geçmektedir. TCK'nın 53. maddesi, hak yoksunluklarına ilişkin düzenlemeler içermektedir. TCK'nın 58. maddesi, tekerrüre esas sabıka hükümlerini içermektedir. TCK'nın 151. maddesi, mala zarar verme suçunun tanımını içermekte ve uzlaşma kapsamına alınmaktadır. 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi, uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlenmesini sağlamaktadır. CMK'nın 253. maddesi ise uzlaştırma işlemlerine ilişkin düzenlemeler içermektedir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında TCK'nın 58. maddesinin uygulanmaması karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK'nın 151. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 07/06/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.