Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/10903 Esas 2022/11694 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Suça sürüklenen bir çocuk mala zarar verme ve hırsızlık suçlarından mahkum edildi. Mala zarar verme suçundan verilen adli para cezası miktarı yasal düzenlemeler nedeniyle temyiz edilemez durumda olduğu için çocuğun müdafiinin temyiz isteği reddedildi. Hırsızlık suçuyla ilgili yapılan incelemede ise temyiz nedenleri yerinde görülmediği için mahkeme kararı onandı. Kanun maddeleri olarak 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 317. maddesi geçmektedir. Bu düzenlemeler, adli para cezalarının miktarına göre temyiz edilebilirlik durumunu düzenlemektedir.

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I)Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE,
II)Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz nedenleri yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 08/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.