Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2020/1717 Esas 2022/8933 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesi gereği yapılan tebligatların davalının geçici olarak adresten ayrılmış olması durumunda komşusunun kim olduğunun açık bir şekilde belirtilmesi ve imzasının alınması gerektiğini ve aksi takdirde yapılan tebligatların geçerli olmadığını belirtmektedir. Bu nedenle, davalının temyiz dilekçesinin tebliği usulüne uygun olmadığına karar verilerek dosya Bölge Adliye Mahkemesine geri çevrilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun bilinen adrese tebligatı düzenleyen 10. maddesi
- 6099 sayılı Yasa’nın 3. maddesi ile eklenen Tebligat Kanunu’nun 10. maddesinin 2. fıkrası
- Tebligat Kanunu’nun “Tebliğ imkansızlığı ve tebellüğden imtina” başlıklı 21. maddesi (6099 sayılı Yasa’nın 5. maddesi ile eklenen 2. fıkrası)

MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Isparta 2. Asliye Hukuk Mahkemesi

K A R A R

7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun bilinen adrese tebligatı düzenleyen 10. maddesinin 1. fıkrasına göre; tebligat, muhatabın bilinen en son adresinde yapılır. 6099 sayılı Yasa'nın 3. maddesi ile eklenen aynı maddenin 2. fıkrasına göre ise, bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat bu adrese yapılır.
Aynı Kanun'un "Tebliğ imkansızlığı ve tebellüğden imtina" başlıklı 21. maddesine, 6099 sayılı Yasa'nın 5. maddesi ile eklenen 2. fıkrasında; "gösterilen adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olup, muhatap adreste hiç oturmamış veya o adresten sürekli olarak ayrılmış olsa dahi, tebliğ memuru tebliğ olunacak evrakı, o yerin muhtar veya ihtiyar heyeti azasından birine veyahut zabıta amir veya memurlarına imza karşılığında teslim eder ve tesellüm edenin adresini ihtiva eden ihbarnameyi gösterilen adresteki binanın kapısına yapıştırır. İhbarnamenin kapıya yapıştırıldığı tarih, tebliğ tarihi sayılır" hükmü yer almaktadır.
7201 sayılı Yasa'nın 10. maddesi ile ilgili değişikliğe ilişkin Kanun gerekçesinde, kişilere getirilen adres kayıt sistemi zorunluluğu ile birlikte işleyişin kolaylaştığı dile getirilmiş, yapılan yeni düzenlemeyle, öncelikle yine bilinen en son adrese tebligat yapılacağı, tebligatın yapılmasını isteyenin veya tebligatı çıkartan makamın bildirdiği adresin, tebligata elverişli olmadığının anlaşılması ya da bu adrese tebligat yapılamaması halinde, muhatabın 5490 sayılı Kanun'a göre adres kayıt sistemindeki adresinin bilinen en son adresi olarak kabul edileceği ve tebligatın buraya yapılacağı açıklanmış, değişiklik ile birlikte adres kayıt sistemi dışında başkaca adres araştırması yapılmasının gerekmeyeceği vurgulanmıştır.
Somut olayda; davalı ...’a Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre yukarıda izah edilen şekilde yapılan tebligatlarda, muhatabın geçici olarak adresten ayrıldığının bildirilmesi halinde bildirimi yapan komşusunun kim olduğunun açık bir şekilde belirtilmesi ve imzasının alınması gerektiği, aksine bir durumda yapılan tebligatların geçerli olmadığı, benzer bir olaya ilişkin olarak Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 22/12/2004 tarihli, 12-765 esas, 730 sayılı kararında ifade edilmiştir. Dolayısıyla davalı adına Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre yapıldığı anlaşılan karar ilamı tebliği usulüne uygun değildir.
Şu durumda; mahkemece davalı ...’a yukarıda belirtilen yasal düzenlemeler uyarınca mahkeme karar ilamının ve davalı ...’nun temyiz dilekçesinin tebliğinin sağlanması, temyiz süresi beklendikten sonra temyiz incelemesi yapılmak üzere gönderilmesi için dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, 16/06/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.