Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/19400 Esas 2022/12033 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi, bir hırsızlık olayıyla ilgili olarak verilen kararı değerlendirdi. Sanıkların temyiz başvuruları reddedildi ve mahkûmiyetleri onaylandı. Ancak, temyiz nedenleri incelendiğinde, mobese kamerası kayıtları incelenmediği ve teşhis işleminin doğru yapılmadığı belirlendi. Ayrıca, sanıkların eylemleri için yağma suçu olup olmadığına ilişkin takdir ve değerlendirme yapılması gerektiği gözetilerek görevsizlik kararı yerine mahkeme devamı kararı verilmişti. Bu sebeple, karar bozuldu ve sanıkların temyiz nedenleri kabul edildi. Kararda belirtilen kanun maddeleri 5271 sayılı CMK'nın 288. ve 294. maddeleriydi.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal etme, mala zarar verme
HÜKÜM : İstinaf istemlerinin ayrı ayrı esastan reddine

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'' ve aynı Kanun'un 294. maddesinin ise; ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanık ...’un temyiz isteminin, mobese kamerası kayıtlarının incelenmediği ve tanığın polis tarafından kendisinin sanık olduğuna inandırılarak teşhis işlemi yaptırıldığına ve diğer sanık ...’un temyiz isteminin katılanın kendisini teşhis edememesine rağmen hakkında mahkûmiyet kararı verilmesine yönelik olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Tanık ...’ın aşamalardaki beyanlarında üst katında oturan ve gelini olan katılanın dairesinden sesler gelmesi üzerine kendi dairesinden dışarıya çıktığının ve merdivenlerde sanıkları bir tanesinin elinde de katılanın çantasıyla görmesi üzerine sanıklara hitaben “Siz ne arıyorsunuz?” dediğinin, sanıkların da kendisine hitaben “Sen çok konuşuyorsun teyze” dedikten sonra göğsünden itmek suretiyle yere düşürüp, kaçtıklarının anlaşılması karşısında, sanıkların eylemlerinin bir bütün halinde 5237 sayılı TCK'nın 149. maddesinde tanımlanan yağma suçunu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delilleri takdir ve değerlendirmenin, üst dereceli ağır ceza mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi yerine duruşmaya devamla yazılı şekilde kararlar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesinin gözetilmesine, 13.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.