Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2020/1975 Esas 2022/9393 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, bir televizyon programında babası ve kendisinin çalıştığı hukuk bürosunun ismini zikrederek asılsız suçlamalar yapıldığını ve kişilik haklarına saldırı teşkil eden eylemlerde bulunulduğunu iddia ederek 100.000 TL manevi tazminat istemiyle dava açmıştır. İlk derece mahkemesi davanın reddine karar vermiş, davacı istinaf başvurusunda bulunmuş ancak Bölge Adliye Mahkemesi istinaf başvurusunu reddetmiştir. Davacı karara temyiz başvurusunda bulunmuştur. Yapılan inceleme sonucunda dosya kapsamına göre uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı ve uygulanması gerektirici nedenlerin bulunmadığı gerekçesiyle Bölge Adliye Mahkemesi kararı onanmıştır. HMK'nın 355 vd. maddeleri uyarınca yapılan inceleme sonucu kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca onanmasına karar verilmiştir. Kararda telaffuz edilen kanun maddeleri:
-HMK'nın 355 vd. maddeleri
-HMK'nın 371. maddesi
-HMK'nın 370/1. maddesi

MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Bursa 2. Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki basın-yayın yoluyla kişilik haklarına saldırı sebebiyle manevi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi’nce istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen kararın süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R

Davacı, davalılardan .... Haberleşme ve Yayıncılık A.Ş.’ye ait .... kanalında ...’un sunduğu programa katılan ... Kuru’nun babası Av. ....e ait ve kendisinin de çalıştığı hukuk bürosunun ve babasının ismini zikrederek işbirlikçi, sahtecilik yerine imza atma, devir ve nitelikli dolandırıcılık gibi asılsız, mesnetsiz, gerçeğe aykırı suçlamalarda bulunarak kişilik haklarına saldırı teşkil edecek nitelikte eylemlerde bulunulduğunu belirterek 100.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili isteminde bulunmuştur.
Davalılar vekili, ayrı ayrı davanın reddini savunmuştur.
İlk derece mahkemesince, programda kullanılan söz ve ifadelerin kişilik haklarına saldırı teşkil edecek nitelikte olmadığı ve yansıma yoluyla manevi tazminat şartlarının oluşmadığından davanın reddine karar verilmiş, davacı vekilinin istinaf başvurusu Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi tarafından esastan reddedilmiştir. Karar, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak davacı tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK'nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi, HMK'nın 371. maddesinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının tüm temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi’ne gönderilmesine, aşağıda dökümü yazılı 36,30 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 23/06/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.