Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/10652 Esas 2022/9410 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Davacı ... vekili Av. .....tarafından, davalı ..... Sigorta A.Ş. aleyhine 21/09/2017 tarihli dilekçe ile trafik kazası sonucu cismani zarar nedeniyle maddi tazminat istenmesi üzerine Uyuşmazlık Hakemince yapılan inceleme sonucunda; başvurunun kısmen kabulüne dair verilen kararın davalı vekilinin başvurusu üzerine yapılan itiraz incelemesinde; İtiraz Hakem Heyetince davalının itirazlarının reddine dair verilen 13/08/2018 tarih ve 2018/İHK-6710 sayılı kararın davalı vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmesi üzerine temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hâkimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya incelendi, gereği görüşüldü.
K A R A R
Davacı vekili; 27/02/2009 tarihinde davalıya trafik sigortalı aracın, davacının sürücüsü olduğu araçla çarpışması sonucu meydana gelen çift taraflı trafik kazası nedeniyle davacının yaralandığı ve kırıklar meydana geldiği, Cizre Dr. .... Devlet Hastanesinin 10/05/2017 tarihli engelli sağlık kurulu raporunda maluliyet oranının %25 olarak hesaplandığını, davalıya yapılan başvuru sonucu 12/07/2017 tarihinde 39.194,58 TL ödendiğini, yapılan ödemenin zararın çok altında olması nedeniyle davalıya yeniden başvuruda bulunulduğunu, ancak ödeme yapılmadığını belirterek; fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 5.000,00 TL sürekli ve 500,00 TL geçici iş göremezlik tazminatı olmak üzere toplam 5.500,00 TL nin davalının yaptığı ödeme tutarı düşülerek, temerrüt tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiş; 30/03/2018 tarihli ıslah dilekçesiyle sürekli iş göremezlik talebini 105.726,30 TL ye yükseltmiştir.
Davalı vekili; zamanaşımı def’inde bulunduklarını, Karadeniz Teknik Üniversitesi tarafından düzenlenen %5 maluliyet oranını bildiren 16/05/2017 tarihli rapor ibrazı üzerine, medikal firma raporuyla tespit edilen %8 maluliyet oranı ve %75 kusur oranı üzerinden 39.194,58 TL nin 12/07/2017 tarihinde ödendiğini, davacının maluliyeti var ise kontrol süresi geçtikten sonra ATK ya da üniversite hastanelerinin adli tıp anabilim dalı başkanlıkları tarafından hesaplanması gerektiğini, ancak başvuruya sunulan raporda oranın neye göre tespit edildiğinin belirtilmediği, kaza ile illiyet bağını gösteren yeni bir rapor alınması gerektiğini belirterek, başvurunun reddine karar verilmesini istemiştir.
Uyuşmazlık Hakem Heyetince; başvurunun kısmen kabulü ile 105.226,30 TL bakiye sürekli iş göremezlik tazminatının 12/07/2017 tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, geçici iş göremezlik talebinin reddine karar verilmiş; karara karşı davalı vekili itiraz yoluna başvurmuştur. İtiraz Hakem Heyetince; davalının itirazının reddine dair verilen karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1) Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, İtiraz Hakem Heyeti kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2) Dava, trafik kazası sonucu oluşan bedensel zarar nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir.
Yargılamaya hakim olan ilkelerden olan “taleple bağlılık ilkesi” 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddesi ile düzenlenmiş olup, hâkim (hakem) tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır ve ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez.
Davacı vekili dava dilekçesinde; kaza nedeniyle davacı müvekkilinin Cizre Dr. Selahattin Cizrelioğlu Devlet Hastanesi tarafından düzenlenen 10/05/2017 tarihli engelli sağlık kurulu raporuna göre %25 oranında maluliyeti bulunduğunu belirterek bu maluliyet oranına göre karar verilmesini talep etmiştir. Anılan bu raporun tanziminde Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmelik'i hükümleri ile ekindeki cetvellerin kullanılması gerekirken, Özürlülük Ölçütü, Sınıflandırması ve Özürlülere Verilecek Sağlık Kurulu Raporları Hakkında Yönetmelik hükümleri kullanılmış olup, raporun kaza tarihi itibariyle yürürlükte olan yönetmeliğe göre düzenlenmiş bir rapor olmadığı açıktır.
Tahkim yargılaması sırasında uyuşmazlık hakemince Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmelik'i hükümleri uyarınca davacının rapor sunmasına karar verilerek aldırılan Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı Başkanlığı tarafından düzenlenen 11/01/2018 tarihli raporda davacının maluliyet oranı %30.2 olarak belirlenmiştir. Davalı vekilinin bu rapora yönelik itirazlarının karşılanması amacıyla Hacettepe Üniversitesi tarafından 22/02/2018 tarihli ek rapor da alınarak, Uyuşmazlık Hakem Heyetince %30.2 oranı esas alınarak düzenlenen hesap raporu benimsenerek hüküm kurulmuştur.
Davacı taraf dava dilekçesinde, aldıkları raporla maluliyet oranının %25 olarak tespit edildiğini belirterek ve maluliyet oranı konusunda fazlaya ilişkin haklarını saklı tutmadan tazminat istemiyle dava açmış olup, maluliyet oranı konusunda kendisini sınırlamıştır. Davacının maluliyet oranı bakımından talebini (%25 oranı ile) sınırladığı ve artan maluliyete dair bir talebi de olmadığı dikkate alındığında, İtiraz Hakem Heyetince tahkim yargılaması sırasında aldırılan rapordaki %30.2 maluliyet oranı üzerinden hesaplamanın yapıldığı 28/03/2018 tarihli aktüer raporu esas alınarak karar verilmesi, HMK’nın 26. maddesinde düzenlenen taleple bağlılık kuralına aykırı olmuştur.
Açıklanan maddi ve hukuki vakıalar karşısında; İtiraz Hakem Heyetince davacının %25 maluliyet oranıyla kendisini bağladığı dikkate alınarak, sürekli maluliyet zararının %25 oranı üzerinden (karar sadece davalı vekilince temyiz edildiğinden, önceki karara esas alınan 28/03/2018 tarihli aktüer raporundaki diğer veriler aynı kalmak ve işlemiş/işleyecek devre hesabında 2018 yılının esas alınması suretiyle) hesap yapılması için aynı bilirkişiden ek rapor alınarak temyiz eden davalı lehine usuli kazanılmış haklar ve talepten fazlaya hükmedilemeyeceği kuralı da gözetilmek suretiyle karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde davacının talebi aşılarak karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
3) Kabule göre de; 5684 sayılı Sigortacılık Kanunu, Sigortacılıkta Tahkime İlişkin Yönetmelik'in 16. maddesinin (13) numaralı fıkrasının uygulanması gerektiği gözönüne alınarak AAÜT'nin 13. maddesi ve AAÜT'nin 17. maddesi gereğince, davacı yararına hükmedilecek vekalet ücretinin, tarifeye göre belirlenen nispi vekalet ücretinin 1/5’i tutarında (maktu vekalet ücretinin altında kalmamak kaydıyla) olması gerektiği gözetilmeden fazla vekalet ücretine karar verilmesi de doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) ve (3) nolu bentlerde açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile İtiraz Hakem Heyeti karının BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 27/06/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.