Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/2424 Esas 2022/12796 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın yokluğunda verilen kararın en son beyan ettiği adreste aynı konutta oturan ve işe gittiğini beyan eden "ablası ...'e" 14/01/2016 tarihinde tebliğ edildiği, ancak UYAP kayıtlarına göre sanığın kardeşi ...'in 18 yaşını doldurmadığının ve dolayısıyla reşit olmadığının bu sebeple söz konusu tebligatın geçersiz olduğunun anlaşılması karşısında; eski hale getirme isteminin kabulü ile sanığın 13/06/2016 tarihindeki temyiz isteminin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede:
I)Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II)Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının sanık hakkında uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Katılanın oğlu ...'in sokak üzerine 14.07.2015 günü 21.00' da direksiyon kilidi ile kilitlediği, 15/07/2015 günü 10.30 da yerinde olmadığını farkettiğini beyan etmesi karşısında; gece vakti işlendiğine ilişkin kanıtlar denetime olanak verecek biçimde karar yerinde gösterilip tartışılmadan, hırsızlık suçundan hükmolunan cezanın 5237 sayılı TCK'nın 143/1. maddesiyle arttırılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan sebeplerden dolayı isteme aykırı BOZULMASINA, 20/06/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.