Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/1803 Esas 2022/13198 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I) Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II) Sanık hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1) Katılanın aşamalardaki beyanlarında suça konu işyerini akşam 21.00 sıralarında kapattığı, sabah ise 08.30’da geldiğinde hırsızlığı fark ettiğini ifade ettiği, UYAP üzerinden alınan güneş doğuş batış saatleri incelendiğinde suç tarihinde yaz saati uygulamasıyla birlikte güneşin doğuş saatinin 05.29, batış saatinin ise 20.34 olması karşısında, hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığı suçlarının işlendiği saatin belirsiz olduğu buna göre şüphe sanık lehine yorumlanır ilkesi gereği hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarının gündüz vakti işlendiğinin kabulü gerekirken, TCK’nın 143. ve 116/4. maddesinin uygulanması,
Kabule göre de;
2) 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b. maddesi gereğince hükmedilecek temel cezanın suç tarihinde yürürlükte olan 5237 sayılı Kanun'un 143. maddesi uyarınca en fazla üçte birine kadar artırılabileceği gözetilmeden, yarı oranında artırım yapılmak suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
3) Hırsızlık suçundan hüküm kurulurken 142/1-b ve 143. madde gereği belirlenen 7 yıl 6 ay hapis cezasından aynı Yasa’nın 62. maddesi gereği belirlenen oranda indirim yapılırken hesap hatası yapılarak sonuç cezanın 6 yıl 3 ay yerine 6 yıl 10 ay olarak fazla tayini,
4) İşyeri dokunulmazlığının ihlali suçunda temel cezanın doğrudan 5237 sayılı TCK’nın 116/4. maddesiyle belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, 5237 sayılı TCK'nın 116/1. maddesiyle temel ceza belirlenip daha sonra aynı maddenin (4.) fıkrasıyla artırım yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı isteme uygun olarak BOZULMASINA, 23.06.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.