Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/7532 Esas 2022/13264 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir mala zarar verme suçundan yargılanan sanığın beraatını kararlaştırmıştır. Ancak kararda, Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi ile ilgili bir açıklama yapılmış ve tebligat işlemlerine dair detaylı açıklamalar getirilmiştir. Buna göre, öncelikle bilinen en son adres esas alınarak normal tebligat çıkarılması gerektiği belirtilmiş ve bila tebliğ iade edilmesi halinde, adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilmektedir. Eğer tebliğ imkansızlığı durumu söz konusu ise, Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi gereği tebligatın adres kayıt sistemindeki adrese yapılması gerektiği vurgulanmıştır. Bu yüzden gerekçeli kararın, katılana usulüne uygun olarak tebliğiyle birlikte temyiz dilekçesi ve ek tebliğname düzenlenerek incelenmesi gerektiği belirtilerek, dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesi kararlaştırılmıştır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres esas alınarak, Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu'nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu’nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkânsızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, katılan ...’in yokluğunda verilen hükmün, katılanın doğrudan adres kayıt sisteminde kayıtlı olan adresine MERNİS şerhi yazılarak yapılan tebliğ işleminin geçersiz olması karşısında; gerekçeli kararın katılana usulüne uygun olarak (öncelikle katılanın son bilinen adresine MERNİS şerhi yazılmaksızın tebliğ yapılması, bu adrese tebligat yapılamaması halinde güncel MERNİS adresine MERNİS şerhi yazılarak tebliğ yapılmak suretiyle) tebliğiyle, tebligat belgesi ile birlikte verilmesi halinde temyiz dilekçesi de eklenerek ve ek tebliğname de düzenlenerek incelenmek üzere iadesinin mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 27/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.