Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/27352 Esas 2022/10187 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, trafik kazası sonucu maddi zarar gördüğü için davalılara rücuen tazminat davası açtı. Asliye Hukuk Mahkemesi, davanın kısmen kabulüne ve reddine karar verdi. Davalılardan biri, kararı temyiz etti ve Dairemiz bozma ilamına uygun olarak yapılan yargılama sonucunda, davalılardan biri hakkında davanın kısmen kabul edildiği ve diğerleri için davanın reddedildiği karar verildi. Temyiz eden davalı, kararın kesinleştiği gerekçesiyle reddedildi. Mahkeme kararıyla, HMK'nın geçici 3/2 maddesi uyarınca HUMK'nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırının 01/01/2021'den itibaren 4.270,00 TL'ye çıkarıldığı belirtildi. İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca, mahkeme veya Yargıtay tarafından kararların kesinleşmiş olması nedeniyle temyiz istemlerinin reddedilebileceği açıklandı. Sonuç olarak temyiz talebi reddedildi ve harç, istek halinde davalıya geri verildi.
Kanun Maddesi Detayları: HMK'nın geçici 3/2 maddesi uyarınca HUMK'nın 427. maddesindeki kesinlik sınırı 01/01/2021'den itibaren 4.270,00 TL'ye çıkarılmıştır. İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, Yargıtay tarafından da temyiz istemleri reddedilebilir.

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki rücuen tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davalılardan ... yönünden davanın kısmen kabulüne; diğer davalılar yönünden reddine dair verilen hükmün süresi içinde davalılardan ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Mahkemece, Dairemiz bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda; davalılardan ... yönünden davanın kısmen kabulü ile 3.761,88 TL'nin adı geçen davalıdan tahsiline, diğer davalılar yönünden davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davalılardan ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01/01/2021 tarihinden itibaren 4.270,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden temyiz eden davalı bakımından kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01/06/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı ... vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı ...'a geri verilmesine 14/09/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.