Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/1606 Esas 2022/13814 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın kamu malına zarar verme suçu işlediği ve mahkumiyete hükmedildiği belirtiliyor. Ancak temel cezanın doğrudan ilgili TCK maddesiyle belirlenmesi gerektiği ve bu nedenle verilen cezanın yerinde olmadığı vurgulanıyor. Anayasa Mahkemesinin bir kararı ve TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişiklikler de dikkate alınarak hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetileceği ifade ediliyor. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyle: 5237 sayılı TCK'nın 152/1-a, 151/1, ve 53. maddeleri.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 152/1-a. maddesinde müstakil bir suç olarak tanımlanan kamu malına zarar verme suçunu oluşturduğu nazara alınarak sanık hakkındaki temel cezanın doğrudan 5237 sayılı TCK’nın 152/1-a. maddesiyle belirlenmesi gerektiği gözetilmeden,önce TCK’nın 151/1. maddesi gereğince 4 ay hapis cezasına ve devamında TCK’nın 152/1-a. maddesi gereğince 1 yıl hapis cezasına hükmedilmesi sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 30/06/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.