Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/3820 Esas 2022/13922 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ceza kararında, sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme, kasten yaralama ve kamu malına zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı verildiği belirtiliyor. Ancak, kamu malına zarar verme suçuyla ilgili olarak suçtan zarar gören İçişleri Bakanlığı'nın duruşmadan usulüne uygun şekilde haberdar edilmediği ve buna rağmen hüküm kurulduğu belirtiliyor. Bu nedenle, sanık ile şikayetçi kurum vekilinin temyiz itirazları kabul edilerek hüküm BOZULUYOR.
Kanun maddeleri:
-5271 sayılı CMK'nın 260/1. maddesi: Suçtan zarar gören kurum vekilinin kamu malına zarar verme suçu yönünden kanun yollarına müracaat etme hakkı.
-1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi: Temyiz isteği kabul edilemeyecek hakim kararları.
-5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi: Hak yoksunluğu cezası.
-7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi: TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişiklikler.
-CMK'nın 233/1 ve 234. maddeleri: Davanın açıklığa kavuşturulması.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, kasten yaralama, kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunan müşteki İçişleri Bakanlığının, duruşmadan usulüne uygun haberdar edilmediği, gerekçeli kararın tebliği üzerine müşteki vekilinin 29.03.2022 tarihli dilekçesi ile hükmü temyiz ettiği anlaşılmakla, suçtan zarar gören kurum vekilinin kamu malına zarar verme suçu yönünden 5271 sayılı CMK'nın 260/1. maddesi uyarınca kanun yollarına müracaat etme hakkı bulunduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1-Müşteki kurum vekilinin görevi yaptırmamak için direnme suçundan sanık hakkında kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
İçişleri Bakanlığının atılı suç bakımından doğrudan zarar görmediğinin anlaşılması karşısında, temyize hak ve yetkisi olmayan şikayetçi kurum vekilinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2- Sanık hakkında kasten yaralama ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş,
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
3- Sanık hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince ise;
Suçtan zarar gören İçişleri Bakanlığı davadan haberdar edilip delillerini sunma ve davaya katılma olanağı sağlanarak sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devamla hüküm kurulması suretiyle CMK'nın 233/1 ve 234. maddelerine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ile şikayetçi kurum vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 06.07.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.