Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/3900 Esas 2022/13987 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Karar, hırsızlık, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkumiyet kararı verilmesiyle sonuçlanan bir ceza davasını incelemektedir. Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi gereği, gerçek kişilere yapılacak tebligatta bilinen en son adres esas alınır ve tebligat buraya yapılır. Ancak tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, adres kayıt sisteminde kayıtlı adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerekmektedir. Yargıtay, kararın hükümlerinin geçerli olması için önce bilinen en son adrese tebliğ yapılması, bu adrese tebligat yapılamaması durumunda ise güncel adresin MERNİS şerhi ile belirlenerek tebliğ yapılması gerektiğini belirterek, dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine karar vermiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: Tebligat Kanunu'nun 21/1 ve 21/2. maddeleri, Tebligat Kanunu'nun 23/1-8 maddeleri, Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi, ve 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres esas alınarak, Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu'nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu’nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkânsızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, katılan ...’in yokluğunda verilen hükmün, katılanın doğrudan adres kayıt sisteminde kayıtlı olan adresine MERNİS şerhi yazılarak yapılan tebliğ işleminin geçersiz olması karşısında; gerekçeli kararın katılana usulüne uygun olarak (öncelikle katılanın son bilinen adresine MERNİS şerhi yazılmaksızın tebliğ yapılması, bu adrese tebligat yapılamaması halinde güncel MERNİS adresine MERNİS şerhi yazılarak tebliğ yapılmak suretiyle) tebliğiyle, tebligat belgesi ile birlikte verilmesi halinde temyiz dilekçesi de eklenerek ve ek tebliğname de düzenlenerek incelenmek üzere iadesinin mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 05/09/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.