Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/4871 Esas 2022/13941 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, suça sürüklenen çocuklar ... ve ... hakkında kamu malına zarar verme suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, suçun işlendiği tarihten dava açılmasına kadar geçen zamanın dava zamanaşımına neden olduğu belirlenerek, suçun işlendiği tarihte belirlenen üst ceza sınırındaki dava zamanaşımının dolması nedeniyle hükümler bozulmuştur. Sanıkların temyiz itirazları reddedilirken, sanıklar hakkında açılan kamu davalarının düşürülmesine karar verilmiştir. Kararın sonunda ise 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesiyle değişik 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesi göz önünde bulundurularak, ödenmeyen adli para cezalarının hapse çevrileceğine ilişkin hüküm fıkralarından çıkarılması ve yerine belirtilen yöntemde infazına yönelik ibarelerin eklenmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri detaylı olarak açıklanmamıştır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Katılan ... (Hizmetler) Bakanlığı vekilinin sanıklar ..., ..., ... ve ... ile suça sürüklenen çocuklar ... ve ... hakkında tehdit suçundan verilen beraat kararlarına yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
Tehdit suçu bakımından doğrudan zarar görmeyen Aile ve Sosyal Politikalar (Hizmetler) Bakanlığı’nın tehdit suçundan kurulan hükümleri temyize hak ve yetkisi bulunmadığı anlaşılmakla, bu suç yönünden temyiz başvurusunun 5320 sayılı Kanun’un 81/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2- Suça sürüklenen çocuklar ... ve ... hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik suça sürüklenen çocuklar müdafiilerinin temyiz istemlerinin ve katılan ... (Hizmetler) Bakanlığı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Suç tarihi itibariyle 15-18 yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocukların eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 152/1-a ve 31/3. maddelerinde tanımlanan kamu malına zarar verme suçu için öngörülen cezanın üst sınırına göre, aynı Kanun’un 66/1-e, 66/2. maddeleri uyarınca belirlenen 5 yıl 4 aylık dava zamanaşımının, 14/10/2014 olan mahkumiyet karar tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuklar müdafiilerinin ve katılan ... (Hizmetler) Bakanlığı vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, suça sürüklenen çocuklar hakkında kamu malına zarar verme suçundan açılan kamu davalarının 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE,
3- Sanık ... hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz istemi ile katılan ... (Hizmetler) Bakanlığı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK’nın 42/1. maddesinde “Süresi içinde usul işlemi yapılsaydı, esasa hangi mahkeme hükmedecek idiyse eski hale getirme dilekçesi hakkında da o mahkeme karar verir” şeklindeki düzenleme gözetildiğinde, sanık ... tarafından verilen 13/04/2015 tarihli dilekçenin eski hale getirme ve temyiz talebi niteliğinde bulunduğu, temyiz dilekçesi ve eski hale getirme talepli istemin birlikte verilmesi halinde karar verme yetkisinin Yargıtayın ilgili dairesinde olduğu, bu nedenle mahkemenin 22/04/2015 tarihli ek kararının yok hükmünde olduğu ve yokluğunda verilen kararın sanık ...’e 20/11/2014 tarihinde İzmir (Kapatılan) Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda tebliğ edildiği, ancak kararın yasa yolu bildiriminde sanığa 5271 sayılı CMK’nın 263. maddesine göre bulunduğu cezaevi aracılığıyla vereceği dilekçe ile kararı temyiz edebileceğinin belirtilmemesi suretiyle sanık yanıltıldığı gibi gerekçeli kararın “Tebligat tarihinde cezaevinde bulunan sanığa tebliğ edilen karar içeriği okunup, anlatılmak” suretiyle tebliğ edilmesinde yasal zorunluluk bulunması nedeniyle, tebliğ işleminin CMK’nın 35/3. maddesinde öngörülen usule de uygun olmadığının anlaşılması karşısında; hükmün tebliği işlemi geçersiz olduğundan, sanığın eski hale getirme talebinin kabulü ile öğrenme üzerine yapmış olduğu 13/04/2015 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede,
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 tarihli ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
4- Sanıklar ..., ... ve ... hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık ...’nun temyiz istemi ile katılan ... (Hizmetler) Bakanlığı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
18/06/2014 tarihinde kabul edilip 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesi gereğince “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün, hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” hükmü gözetilmeden, sanıklar hakkında kamu malına zarar verme suçundan karar verilirken, haklarında hükmolunan adli para cezalarını ödemedikleri takdirde ödenmeyen para cezalarının hapse çevrileceği şeklinde hükümler kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nun ve katılan ... (Hizmetler) Bakanlığı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun’un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına” ilişkin bölümlerin hüküm fıkralarından çıkarılarak, yerlerine “ödenmeyen adli para cezasının 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde belirtilen yönteme uygun biçimde infazına” ibarelerinin eklenmesine karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05/09/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.