Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2022/6583 Esas 2022/14192 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı bir kişi, davalıların maliki olan aracın çarpması sonucu ağır şekilde yaralanmıştır. Davacı, maddi ve manevi tazminat istemiş ve mahkeme tarafından kısmen kabul edilmiştir. Davacı tarafın temyiz başvurusuna bölge adliye mahkemesi kısmen kabul etmiş, davalı tarafın temyiz başvurusuna ise reddedilmiştir. Manevi tazminat miktarı temyiz eden davalı bakımından fazla bulunmuş ve bu nedenle bölge adliye mahkemesi kararı kaldırılmıştır. Davacı vekilinin tüm temyiz itirazları reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 47. maddesi (6098 sayılı TBK m.56)
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 371/1-a maddesi

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi
İLK DERECE : İstanbul 7. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki cismani zarardan kaynaklanan tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; ilk derece mahkemesince verilen davanın kısmen kabulüne dair karara karşı davacı vekilince yapılan istinaf başvurusunun kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ve davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili; 24/04/2011 tarihinde davalıların maliki, sürücüsü ve ... sigortacısı oldukları aracın davacıya çarpması sonucunda davacının ağır şekilde yaralandığını, şu anda yürümekte dahi zorluk çektiğini, ayrıca kazadan dolayı vücut bütünlüğünün ihlale uğradığını, kişilik haklarının zarara uğradığını belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik tedavi gideri nedeniyle 629,05 TL, hastanelere gidiş geliş taksi harcamaları için şimdilik 416,00 TL, zorunlu yemek ve telefon giderlerine ilişkin şimdilik 476,00 TL, kazanç kaybı nedeniyle şimdilik 52.800,00 TL, çalışma gücünün yitirilmesinden doğan kaybından şimdilik 50.000,00 TL olmak üzere toplam 104.321,05 TL maddi, 150.000,00 TL manevi tazminatın işleten ve sürücüler bakımından kaza tarihi olan 24/04/2011 tarihinden itibaren, sigorta şirketi bakımından dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte ortaklaşa ve zincirleme olarak tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davacı vekili 03/07/2020 tarihli dilekçesi ile; tedavi giderlerine ilişkin taleplerini 614,93 TL artırarak, 1.243,98 TL'ye, taksi ve diğer ulaşım giderlerine ilişkin taleplerini 2.584,00TL artırarak 3.000,00 TL'ye, zorunlu yemek, iletişim ve diğer giderlere ilişkin taleplerini 1.024,00 TL artırarak 1.500,00 TL'ye yükselttiklerini, buna bağlı olarak 4.222,93 TL üzerinden ıslah harcının taraflarından alınmasını talep etmiştir.
Davalı SBN Sigorta A.Ş. vekili; davanın reddini talep etmiştir.
Diğer davalılar tarafından süresi içerisinde cevap dilekçesi sunulmamıştır.
İlk Derece Mahkemesince, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davanın davalı ... yönünden reddine, davanın davalılar ..., ..., SBN Sigorta Anonim Şirketi yönünden kısmen kabulü ile 3.733,59 TL tedavi ve sair giderler ve 15.516,47 TL geçici işgöremezlik tazminatı olmak üzere toplam 19.250,66 TL maddi tazminatın davalılar ... ve ... yönünden olay tarihi olan 24.04.2011 tarihinden, davalı SBN Sigorta Anonim Şirketi yönünden ise dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte müştereken ve müteselsilen tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine; davacının manevi tazminat talebinin kısmen kabulüne, 25.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihi olan 24.04.2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiz ile birlikte davalılar ... ve ...'ndan tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş, karara karşı davacı vekilince istinaf yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi tarafından; İstanbul 7. Asliye Ticaret Mahkemesi'nin 09/03/2021 tarih ve 2014/1130 Esas 2021/200 Karar sayılı kararına karşı davacı vekili tarafından yapılan istinaf talebinin HMK'nın 353/1-b/2 maddesi gereğince kısmen kabulüne, İstanbul 7. Asliye Ticaret Mahkemesi'nin 09/03/2021 tarih ve 2014/1130 Esas 2021/200 Karar sayılı kararının kaldırılmasına, davanın davalı ... yönünden reddine, davanın davalılar ..., ..., SBN Sigorta Anonim Şirketi yönünden kısmen kabulü ile 3.733,59 TL tedavi ve sair giderler ve 15.516,47 TL geçici işgöremezlik tazminatı olmak üzere toplam 19.250,66 TL maddi tazminatın davalılar ... ve ... yönünden olay tarihi olan 24.04.2011 tarihinden, davalı SBN sigorta anonim şirketi yönünden ise dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte müştereken ve müteselsilen tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine, davacının manevi tazminat talebinin kısmen kabulüne, 50.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihi olan 24.04.2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiz ile birlikte davalılar ... ve ...'ndan tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ve davalı ... vekili tarafından süresi içerisinde temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve HMK 355. maddesindeki kamu düzenine aykırılık halleri resen gözetilmek üzere istinaf incelemesinin, istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılacağı kuralına uygun biçimde inceleme yapılıp karar verilmiş ve verilen kararda bir isabetsizlik görülmemiş olmasına göre davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalı ... vekilinin manevi tazminata yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Dava, trafik kazasından kaynaklanan cismani zarar nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Olay tarihinde yürürlükte olan 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 47. maddesi (6098 sayılı TBK m.56) hükmüne göre hâkimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi mal varlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir.
O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hakim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Hakimin bu takdir hakkını kullanırken, ülkenin ekonomik koşulları, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, paranın satın alma gücü, tarafların kusur durumu, olayın ağırlığı, olay tarihi gibi özellikleri göz önünde tutması ve buna göre manevi tazminat takdir edilmesi gerektiği açıkça ortadadır. (HGK 23/06/2004, 13/291-370)
Somut olayda; olay tarihi, olayın niteliği ve gerçekleşme biçimi, tarafların kusuru, davacının maluliyet durumu ve yukarıdaki ilkeler nazara alındığında, davacı yararına hükmedilen manevi tazminat miktarı temyiz eden davalı ... bakımından bir miktar fazladır. Daha alt düzeyde manevi tazminata hükmedilmek üzere Bölge Adliye Mahkemesi kararı kaldırılarak, İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı ... vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK'nun 371/1-a maddesi gereğince, Bölge Adliye Mahkemesi kararının davalı ... yararına BOZULMASINA, Bölge Adliye Mahkemesi kararının kaldırılmasına; dosyanın kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda dökümü yazılı 80,70 TL kalan temyiz peşin harcının onama harcına mahsubuna, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı ...'na geri verilmesine 09/11/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.