Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/4875 Esas 2022/14631 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme, genel güvenliğini kasten tehlikeye sorulması
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I) Müşteki kurum vekilinin, sanık hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yokluğunda verilen ve usulüne uygun olarak 30/09/2019 tarihinde tebliğ edilen hükmü 1412 sayılı CMUK'nın 310/1-2. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 20/02/2020 tarihinde temyiz eden müşteki kurum vekilinin temyiz isteminin, aynı Kanun'un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II) Sanığın, kamu malına zarar verme suçundan hakkında kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın adli sicil kaydına göre, Sincan 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 25/03/2009 tarihli ve 2008/232 E., 2009/467 K. sayılı ilamına konu kasten yaralama suçundan verilmiş 2 ay 15 gün hapis cezasının daha ağır olması sebebiyle tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, Bafra Sulh Ceza Mahkemesinin 11/04/2013 tarihli ve 2012/1238 E., 2013/479 K. sayılı ilamına konu 3.000 TL adli para cezasının tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'nın322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında Sincan 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 25/03/2009 tarihli ve 2008/232 E., 2009/467 K. sayılı ilamına konu kasten yaralama suçundan verilmiş 2 ay 15 gün hapis cezasının tekerrüre esas alınması, ancak aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı korunarak, 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddesi gereğince mükerrer olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, Bafra Sulh Ceza Mahkemesinin 11/04/2013 tarihli ve 2012/1238 E., 2013/479 K. sayılı ilamına konu 3.000 TL adli para cezası esas alınarak belirlenmesine karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
III) Sanığın, genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan hakkında kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
1- Mersin E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda tutuklu olarak bulunan sanığın, müşahade odasındaki nevresimi çakmakla tutuşturarak yakması şeklinde gerçekleşen eyleminin yakarak kamu malına zarar verme ve genel güvenliği kasten tehlikeye sokmak suçlarını oluşturduğu, TCK’nun 44. maddesinde düzenlenen fikrî içtima kuralı uyarınca en ağır cezayı gerektiren fiilden hüküm kurulması gerektiği, buna göre de sadece TCK’nun 152/1-a ve 152/2-a madde ve fıkrasında tanımlanan yakarak mala zarar verme suçundan dolayı cezalandırılması gerektiği gözetilmeden, ayrıca genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan da sanık hakkında mahkumiyet hükmü kurulmak sureti ile fazla ceza tayini,
2- Kabule göre de;
Sanığın adli sicil kaydına göre, Sincan 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 25/03/2009 tarihli ve 2008/232 E., 2009/467 K. sayılı ilamına konu kasten yaralama suçundan verilmiş 2 ay 15 gün hapis cezasının daha ağır olması sebebiyle tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, Bafra Sulh Ceza Mahkemesinin 11/04/2013 tarihli ve 2012/1238 E., 2013/479 K. sayılı ilamına konu 3.000 TL adli para cezasının tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 13/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.