Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/2505 Esas 2022/14727 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun'un 10.maddesi ile TCK'nın 53.maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
I)Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre kararda bir isabetsizlik görülmediğinden hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
II)Sanık ... hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanığın adli sicil kaydında bulunan tekerrüre esas ilamlardan en ağırı olan Marmaris 3.Asliye Ceza Mahkemesinin 30/12/2010 tarihli, 2008/289 Esas, 2010/844 Karar sayılı TCK’nın 106/2-a maddesi uyarınca tehdit suçundan verilen 1 yıl 8 ay hapis cezasına dair ilamının tekerrüre esas alınması gerekirken, Marmaris 1.Asliye Ceza Mahkemesinin 01/12/2011 tarihli, 2010/177 Esas, 2011/265 Karar TCK’nın 86/1 maddesi uyarınca kasten yaralama suçundan verilen 1 yıl 6 ay hapis cezasına ilişkin ilamının tekerrüre esas alınması suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkralarından sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkartılarak yerine “ sanık hakkında Marmaris 3.Asliye Ceza Mahkemesinin 30/12/2010 tarihli, 2008/289 Esas, 2010/844 Karar sayılı TCK’nın 106/2-a maddesi uyarınca tehdit suçundan verilen 1 yıl 8 ay hapis cezasının tekerrüre esas alınarak sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve infazdan sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına, ancak aleyhe temyiz bulunmaması nedeni ile 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı korunarak, 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, Marmaris 1.Asliye Ceza Mahkemesinin 01/12/2011 tarihli, 2010/177 Esas, 2011/265 Karar TCK’nın 86/1 maddesi uyarınca kasten yaralama suçundan verilen 1 yıl 6 ay hapis cezası esas alınarak belirlenmesine karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
III)Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK'nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile yapılan ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanığa yüklenen TCK'nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2021 tarihli, 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 14/09/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.