Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/2518 Esas 2022/14921 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık ... hakkında tehdit ve sanık ... hakkında hakaret suçlarından kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına katılan sanık ... itiraz etti. Ancak açıklanma geri bırakma kararları itiraza tabi olmadığından mahkeme dosyanın incelenmeksizin mahalline iade edildi. Diğer bir suçtan dolayı katılan sanık ...’in hırsızlık suçundan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazı değerlendirildi. Hükümdeki hesaplama hatası düzeltilse de, suçun uzlaşma kapsamına alınan bir suç olduğu gözetilmeden hüküm kurulduğundan hükmün isteme aykırı olarak bozulmasına karar verildi. 6763 Sayılı Kanun'un 34. maddesi ile 5271 Sayılı CMUK'nın 253. maddesinde yapılan değişiklikle uzlaşma kapsamına alınan TCK’nın 141/1. maddesinde tanımlanan hırsızlık suçu; TCK'nın 142/1-e maddesi uyarınca verilen 3 yıl hapis cezasından, aynı Kanun'un 167/2. maddesi uyarınca yarı oranında indirim yapılarak 1 yıl 3 ay hapis cezasına çarptırılmalıdır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit, hakaret, hırsızlık
HÜKÜM : Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Katılan sanık ... hakkında tehdit ve sanık ... hakkında hakaret suçlarından kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına yönelik katılan sanık ...’in temyiz isteminin incelenmesinde;
Katılan sanık ... ve sanık ... hakkında kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların, 5271 sayılı CMK'nın 231/12. maddesi uyarınca itiraza tabi olduğu, bu kararların temyizi mümkün olmadığından, 5271 sayılı CMK'nın 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciinin belirlenmesinde yanılma, başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, katılan sanık ...’in temyiz talebi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2- Katılan sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 tarihli ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, katılan sanık hakkında hüküm kurulurken TCK'nın 142/1-e maddesi gereğince belirlenen 3 yıl hapis cezasından, aynı Kanun'un 167/2. maddesi uyarınca yarı oranında indirim yapılırken 1 yıl 6 ay hapis cezası yerine hesap hatası sonucu 1 yıl 3 ay hapis cezasına hükmolunması, sonraki uygulamalar sebebiyle sonuç ceza doğru hesaplandığından bozma sebebi yapılmamıştır. Ancak;
Katılan sanığın, sanık ...’in tarlasındaki fındıkları izni olmadan toplaması şeklindeki eyleminin hükümden sonra yürürlüğe giren 6763 Sayılı Kanun'un 34. maddesi ile 5271 Sayılı CMUK'nın 253. maddesinde yapılan değişiklikle uzlaşma kapsamına alınan TCK'nın 141/1. maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden aynı Kanun'un 142/1-e maddesiyle hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık ...’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 19.09.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.