Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/2489 Esas 2022/15160 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ...’ın temyiz dilekçesinin içeriğinden sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinde bulunduğu, Sanık ...’nın temyiz dilekçesinin içeriğinden ise sanık ... hakkında verilen beraat, sanık ... ve kendisi hakkında verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz talebinde bulunduğu tespit edilerek yapılan incelemede;
I- Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan verilen beraat hükmüne ve sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanıklar ... ve ...’nın temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanık ...’ın sanık ... hakkında ve sanık ...’nın sanıklar ... ve ... hakkında kurulan hükümleri temyize hak ve yetkileri olmadığından temyiz istemlerinin 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II- Sanık ... ve ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanıkların temyiz taleplerinin incelenmesinde,
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, müştekinin aracını 16/12/2013 günü saat 19:30 sıralarında parkettiği, sanıkların suç konusu çalıntı plaka ile 17/12/2013 günü saat 04:40 sıralarında yakalandıkları ve UYAP sisteminden elde edilen verilere göre suç tarihinde güneş batış saatinin 16:41, doğuş saatinin ise 07:20 olduğu dikkate alındığında hırsızlık suçunun gece gerçekleşmiş olduğu anlaşılmasına rağmen sanıklar hakkında TCK’nın 142/1-e maddesi uyarınca hükmolunan cezadan aynı Yasanın 143. maddesi gereğince artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamış, dosya içeriğine göre diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5271 sayılı CMK'nun 324. maddesinin 2. ve 3. fıkralarında yargılama giderlerinin neleri kapsayacağının, kimin tarafından belirleneceğinin, kime ve nasıl yükletileceğinin düzenlendiği, buna göre iştirak halinde her sanığın sebebiyet verdiği yargılama giderlerinin ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise paylarına düşen oranın belirlenerek karar verilmesi gerekirken infazda tereddüt oluşturacak şekilde yargılama giderlerinin sanıklardan tahsili hazineye irad kaydına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ...’nın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görüldüğünden, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, yargılama giderlerine ilişkin bölümler çıkarılarak yerine "Sanıklar ... ve ...’nın şahsen sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı, birlikte sarfına neden oldukları yargılama giderlerinin ise payları oranında kendilerinden alınarak Hazineye irad kaydına" cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/09/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.