Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/5549 Esas 2022/15188 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanıkların hırsızlık suçundan cezalandırılmalarına karar verildiği ancak açıklanmasının geri bırakılması ve denetim süresi belirlenmesi kararı verildiği bir önceki mahkeme kararı itiraz edilerek, sadece sanık ... hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel sabıkası sebebiyle itirazın kabul edildiği ve diğer sanıklar yönünden reddedildiği, bu karara yapılan kanun yararına bozma istemine Yargıtay Ceza Genel Kurulu 10/04/2018 tarihli kararıyla sıkı sıkıya bağlı kalınması gerektiğinin belirtildiği ve sanıkların atılı suçun 142/2-h maddesi uyarınca cezalandırılmaları gerektiği sonucuna varıldığı, bu nedenle önceki kararın bozulduğu ve davanın uzlaştırma kapsamına alınması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141/1, 35/2 ve 62/1, 142/2-h, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 34. maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5, 253 ve 254. maddeleri.

Hırsızlık suçundan sanıklar ..., ... ve ...'un, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun141/1, 35/2 ve 62/1. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5 yıl denetim süresi belirlenmesine dair Erzurum 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/01/2020 tarihli ve 2019/378 esas, 2020/66 sayılı kararına karşı yapılan itirazın sanıklar ... ve ... yönünden reddine, diğer sanık ... yönünden kabulü ile anılan kararın kaldırılmasına ilişkin ERZURUM 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 08/07/2020 tarihli ve 2020/464 değişik iş sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 13/05/2022 gün ve 94660652-105- 25-3927-2021-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 08/06/2022 gün ve 2022/73178 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10/04/2018 tarihli ve 2014/15-487 esas, 2018/151 sayılı kararında belirtildiği üzere, temyiz ve istinaf kanun yollarından geçmeksizin kesinleşen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların ülke sathında uygulama birliğine ulaşmak ve ciddi boyutlara ulaşan hukuka aykırılıkların toplum ve birey açısından hukuk yararına giderilmesi amacıyla olağanüstü bir kanun yolu olan kanun yararına bozma konusu yapılabileceği nazara alınarak yapılan incelemede;
Sanık ...'un adli sicil kaydında yer alan Erzurum 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 01/12/2015 tarihli ve 2015/367 esas, 2015/589 sayılı ilamının hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel mahiyette olduğu gözetilerek yapılan incelemede,
Dosya kapsamına göre,
1-Sanıklar hakkında Erzurum Cumhuriyet Başsavcılığının 14/01/2019 tarihli ve 2018/22267 soruşturma, 2019/288 esas, 2019/206 sayılı iddianamesiyle kamu kurum ve kuruluşlarında bulunan eşya hakkında hırsızlık suçundan açılan kamu davası üzerine yapılan yargılama sonucunda Erzurum 6. Asliye Ceza Mahkemesince sanıkların hırsızlık konusu telleri uzun süredir hastane olarak kullanılmayan, herkesin kolaylıkla girip çıkabileceği atıl haldeki binadan aldığı gerekçesiyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141/1. maddesi gereğince cezalandırılmalarına karar verilmiş ise de, müşteki ...'ın soruşturma evresinde verdiği 24/12/2018 tarihli ifadesinden hırsızlık eyleminin gerçekleştiği eskiden Aziziye Araştırma Hastanesi olarak kullanılan, ancak daha sonra özelleştirme idaresine geçen ve güvenliği Atatürk Hastanesi tarafından sağlanan binadan hırsızlık yaptıklarının anlaşılması karşısında, atılı suçun 5237 sayılı Kanun'un 142/2-h maddesinde düzenlenen bina içinde muhafaza altına alınmış eşya hakkında hırsızlık suçunu oluşturabileceğinin gözetilmemesinde,
Kabule göre de;
2-5237 sayılı Kanun'un 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun, 02/12/2016 tarihinde Resmî Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 34. maddesi ile uzlaştırma kapsamına alınması nedeniyle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun “Uzlaşma” başlıklı 254. maddesi hükümlerinin öncelikle uygulanması suretiyle kovuşturma dosyasının, uzlaştırma işlemlerinin 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre yerine getirilmesi için uzlaştırma bürosuna gönderilmesi ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde mahkûmiyet kararı verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10/04/2018 tarihli ve 2014/15-487 esas, 2018/151 sayılı kararında belirtildiği üzere, temyiz ve istinaf kanun yollarından geçmeksizin kesinleşen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların ülke sathında uygulama birliğine ulaşmak ve ciddi boyutlara ulaşan hukuka aykırılıkların toplum ve birey açısından hukuk yararına giderilmesi amacıyla olağanüstü bir kanun yolu olan kanun yararına bozma konusu yapılabileceği nazara alınarak yapılan incelemede;
Sanık ...'un adli sicil kaydında yer alan Erzurum 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 01/12/2015 tarihli ve 2015/367 esas, 2015/589 sayılı ilamının hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel mahiyette olduğu gözetilerek yapılan incelemede,
Dosya kapsamına göre,
Sanıklar ..., ... ve ... hakkında Erzurum Cumhuriyet Başsavcılığının 14/01/2019 tarihli ve 2018/22267 soruşturma, 2019/288 esas, 2019/206 sayılı iddianamesiyle kamu kurum ve kuruluşlarında bulunan eşya hakkında hırsızlık suçundan açılan kamu davası üzerine yapılan yargılama sonucunda Erzurum 6. Asliye Ceza Mahkemesince sanıkların hırsızlık konusu telleri uzun süredir hastane olarak kullanılmayan, herkesin kolaylıkla girip çıkabileceği atıl haldeki binadan aldığı gerekçesiyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141/1. maddesi gereğince verilen hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş ise de, müşteki ...'ın soruşturma evresinde verdiği 24/12/2018 tarihli ifadesinden hırsızlık eyleminin gerçekleştiği eskiden Aziziye Araştırma Hastanesi olarak kullanılan, ancak daha sonra özelleştirme idaresine geçen ve güvenliği Atatürk Hastanesi tarafından sağlanan binadan hırsızlık yaptıklarının anlaşılması karşısında, atılı suçun 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h maddesinde düzenlenen bina içinde muhafaza altına alınmış eşya hakkında hırsızlık suçunu oluşturacağı gözetilmeden, yazılı şekilde sanıklar ... ve ... hakkında yapılan itirazın reddine, sanık ... hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel sabıkası olması sebebiyle itirazın kabulüne karar verilmesi nedeniyle (1) numaralı kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, (ERZURUM) 2. Ağır Ceza Mahkemesinden kesin olarak verilen 08.07.2020 tarihli ve 2020/464 Değişik İş sayılı kararının belirtilen nedenle 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca aleyhe sonuç doğurmamak üzere BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (a) bendi uyarınca sonraki işlemlerin itiraz merciince yerine getirilmesine, verilen kararın niteliği itibarıyla (2) numaralı kanun yararına bozma istemi hakkında karar verilmesine yer olmadığına, 21/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.