Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/16822 Esas 2022/15578 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sanıkların hırsızlık suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, sanıklar hakkında mühürde sahtecilik suçu yönünden herhangi bir hüküm kurulmamıştır. Bu nedenle, mahkeme bu konuda karar verilmesi gerektiğini belirtmiştir. Hırsızlık suçu için ise ceza miktarının 8 yıl olduğu belirtilmiştir. Ancak, dava zamanaşımı süresinin hesaplanmasında bir hata yapılarak, yanlış bir karar verilmiştir. Bu nedenle, sanıkların temyiz itirazları kabul edilmiş ve hükümler bozulmuştur. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise şöyledir:
- Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b maddesi: Hırsızlık suçunu tanımlar.
- Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e maddesi: Olağan dava zamanaşımını düzenler.
- Türk Ceza Kanunu'nun 67/4. maddesi: Usulî dava zamanaşımını düzenler.
- Türk Ceza Kanunu'nun 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi: Mahkemelere verilen kararları bozma yetkisini düzenler.
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi: Zamanaşımı sürelerini belirler.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar hakkında katılanın arabasına sahte plaka takmaları iddiası ile mühürde sahtecilik suçundan kamu davasının açıldığı, Karşıyaka 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/478-2016/567 esas sayılı kararıyla temyize konu Manisa 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/231 Esas sayılı dosyası ile birleştirilmesine karar verildiği,01/12/2016 tarihli oturumda birleştirilen dosyanın 2015/231 Esas sayılı dosyaya eklendiğinin belirtildiği nazara alındığında sanıklar hakkında mühürde sahtecilik suçu yönünden herhangi bir hüküm kurulmadığı anlaşılmakla, sanıklara yüklenen ancak hüküm kurulmayan mühürde sahtecilik suçu ile ilgili olarak mahkemesince karar verilmesi olanaklı görülmüştür.
Sanıkların kilitli olarak park edilen arabayı düz kontak yapmak suretiyle çaldıkları iddia olunan eylemlerine uyan TCK'nın 142/1-b maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunun gerektirdiği cezanın üst sınırına göre, aynı Yasa'nın 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen 8 yıllık olağan dava zamanaşımının Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 2015/1594 Esas-2503 Karar sayılı ilamından önce verilen mahkumiyet tarihi olan 29/03/2010 tarihi ile bozma sonrası ikinci mahkûmiyet hükmünün verildiği 08/12/2020 tarihi arasında geçtiği gözetilmeden yargılamaya devam edilerek yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanıklar hakkında açılan kamu davalarının, 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 27/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.