Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/4049 Esas 2022/15650 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, bir hırsızlık suçu nedeniyle mahkumiyet kararı vermiştir. TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanmış ancak 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığın eylemine uyan TCK'nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı belirtilerek, bu yönün değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Kararın detaylı şekilde incelenmesinde TCK'nın 53. ve 141/1. maddeleri ile 5237 sayılı Kanun ve 6763 sayılı Kanun'un 34 ve 5271 sayılı CMK'nın 253. maddeleri'nin kullanıldığı görülmektedir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK'nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun BOZULMASINA, 28/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.