Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/6494 Esas 2022/15702 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hırsızlık ve mala zarar verme suçundan mahkum edilmiştir. İlk başvuruda, sanığın iş yeri dokunulmazlığı ihlali suçundan verilen hüküm, itiraz edilerek geri bırakma kararı verilmiştir. Ancak Şanlıurfa 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından karar onanmıştır. İkinci başvuruda, sanığın adli para cezasına ilişkin temyiz isteği reddedilmiş ve hak yoksunluğu cezası uygulanmıştır. Ayrıca, TCK'nın 53. maddesine yapılan değişiklik infaz aşamasında dikkate alınmıştır. Bu nedenle, temyiz itirazları reddedilerek hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde, 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 317. maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ve 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesidir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın, itiraz yasa yoluna tabi olup, itiraz mercii olan Şanlıurfa 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 26/04/2022 tarihli, 2022/531 D. İş sayılı kararıyla sanığın itirazının karara bağlandığı belirlenerek yapılan incelemede;
I- Mala zarar verme suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II- Hırsızlık suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde ;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozma üzerine yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 28/09/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.