Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/3542 Esas 2022/15840 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin vermiş olduğu karara göre, suçlu hırsızlık suçu işlemiştir ve mahkum edilmiştir. Ancak, Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarihli kararı ile TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edildiği belirtilerek, hak yoksunluklarının uygulanması, 7242 sayılı Kanun ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilebileceği belirtildi. Sanığın eylemi uzlaşmaya konu olabileceğinden, uzlaştırma işlemi yapılması gerektiği ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi zorunluluğu olduğu belirtildi. Kararın gerekçesinde TCK'nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı ifade edildi.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi
- Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı
- 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi
- TCK'nın 141/1. maddesi

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK'nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 29.09.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.