Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/4252 Esas 2022/15948 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/4252
Karar No: 2022/15948
Karar Tarihi: 03.10.2022

Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/4252 Esas 2022/15948 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir hırsızlık suçu için sanığı mahkum etti. Ancak, Anayasa Mahkemesi'nin kararı ve 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişiklikler göz önünde bulundurulduğunda, yargılamada sanığın savunma hakkının kısıtlanmasına neden olan bir hukuk hatası yapıldığı tespit edildi. Ayrıca, TCK'nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması nedeniyle, sanığa zorunlu müdafii atanması gerekiyordu ve bu da göz ardı edilmişti. Bu nedenlerle, mahkeme kararı bozuldu. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 142. maddesi
- 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 188/1 maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 289/1-e maddesi
2. Ceza Dairesi         2021/4252 E.  ,  2022/15948 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
    5237 sayılı TCK'nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile yapılan ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanığa yüklenen TCK'nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2021 tarihli, 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, 03.10.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.







    Hemen Ara