Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/4638 Esas 2022/15972 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karar duruşmasında...Açık Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olduğu anlaşılan sanığın yüzüne karşı verilen ve 28/03/2016 tarihinde tefhim edilen hükmün yasa yolu bildiriminde 5271 sayılı CMK’nın 263. maddesine göre bulunduğu cezaevi aracılığıyla vereceği dilekçe ile kararı temyiz edebileceğinin belirtilmemesi suretiyle yanıltmaya neden olunduğunun anlaşılması karşısında, sanığın 05/04/2022 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu ve sanık hakkında 08/08/2012 tarihli iddianame ile müşteki ...’a yönelik olarak mala zarar verme suçunu da işlediğinden bahisle 5237 sayılı TCK’nın 151/1. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle dava açıldığı halde anılan suçtan karar verilmemiş ise de, zamanaşımı içinde karar verilebileceği belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15/04/2020 tarihli ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 141, 5271 sayılı CMK’nın 34/1, 230. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olması ve Yargıtay'ın bu işlevini yerine getirmesi için gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi ve ulaşılan kanaat, sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiili ve bunun nitelendirilmesinin belirtilmesi, delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği gözetilmeden, sanık hakkında açıklanması geri bırakılan hükümlerin neden açıklandığına ilişkin gerekçeyle yetinilip yazılı şekilde gerekçesiz hükümler kurulması,

2- Müştekilerin ikametlerinin önünde cadde üzerinde bulunan suça konu motosikletlerin çalınması şeklinde gerçekleşen eylemlerin, 5237 sayılı TCK’nın 142/1-e maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek aynı Kanun’un 141/1. maddesinin uygulanması suretiyle eksik cezalara hükmolunması,
3- Müşteki ...’na yönelik hırsızlık suçu bakımından, müştekinin kolluk ifadesinde suçun saat 02.30 ile 06.30 arasında işlendiğini beyan ettiğinin, sanığın ise aşamalarda atılı suçu işlediğini ikrar etmekle birlikte suç saatine ilişkin bir beyanda bulunmadığının ve UYAP’tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre suç tarihinde yaz saati sebebiyle gece vaktinin saat 04.24’e kadar devam ettiğinin anlaşılması karşısında; sanıktan müşteki ...’na yönelik eylemi gerçekleştirdiği saat sorularak sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden ve eylemin gece vakti işlendiğine ilişkin kanıtlar denetime olanak verecek biçimde karar yerinde gösterilip tartışılmadan, müşteki ...’na yönelik hırsızlık suçundan hükmolunan cezanın 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesi uyarınca artırılması suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümlerde 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 03/10/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.