Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/4579 Esas 2022/16219 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığın konut dokunulmazlığını ihlal ettiği gerekçesiyle verilen hüküm açıklanmasının geri bırakılması talebi reddedilmiştir. Sanığın sadece hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz talebi incelenirken, suç tarihinin 24/01/2016 olduğu anlaşıldığı için, gerekçeli karar başlığındaki suç tarihi düzeltilmiştir. Ayrıca, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarının uygulanması sırasında, 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında dikkate alınması gerektiği belirtilmiştir. Temyiz itirazları değerlendirilerek hüküm istem gibi onanmıştır. Kanun maddesi olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ile 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık müdafiinin konut dokunulmazlığını ihlal suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik itirazının Niğde Ağır Ceza Mahkemesinin 18/07/2016 tarihli ve 2016/753 D. İş sayılı kararı ile reddedildiği, sanığın temyiz talebinin sadece hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede,
Dosya içeriğinden suç tarihinin 24/01/2016 olduğunun anlaşılması karşısında, gerekçeli karar başlığına 27/01/2016 olarak yazılan suç tarihinin mahallinde düzeltilmesi ve 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 05/10/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.