Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/6222 Esas 2022/16270 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir sanık hakkında kamu malına zarar verme, hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından mahkumiyet hükmü verdi. Suçtan zarar gören İl Emniyet Müdürlüğü vekili ise kamu malına zarar verme suçundan mahkumiyet hükmünün temyiz edilmesini istedi fakat süresinde olmadığı için istem reddedildi. Mahkeme, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi kararını göz önüne alarak hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği sonucuna vardı ve temyiz nedenleri yerinde olmadığından mahkumiyet hükümlerinin istem gibi onanmasına karar verdi. 1412 sayılı CMUK'nın 310/1. maddesi, 317. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ve 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi kararda geçen kanun maddeleridir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme, hakaret, görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1) Suçtan zarar gören ... İl Emniyet Müdürlüğü vekilinin kamu malına zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
28/04/2022 tarihinde tebliğ edilen hükmü 1412 sayılı CMUK'nın 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 13/05/2022 tarihinde temyiz eden suçtan zarar gören ... İl Emniyet Müdürlüğü vekilinin süresinde olmayan temyiz isteminin aynı Kanun'un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2)Sanık hakkında kamu malına zarar verme, hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanığın temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz nedenleri yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 06.10.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.