Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/7791 Esas 2022/16382 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2022/7791
Karar No: 2022/16382
Karar Tarihi: 10.10.2022

Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/7791 Esas 2022/16382 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, bir aracı çaldığı için hırsızlık suçundan mahkum edilmiş ancak tebligat işlemi yanlış yapılmıştır. Bilinen son adres yerine, sanığın doğrudan MERNİS şerhi ile çıkartılan ve sanığın ayrıldığı adrese tebligat yapılmıştır. Bu nedenle, sanığın eski hale getirme istemi kabul edilmiş ve yapılan incelemede suçun gündüzleyin işlendiği kabul edilerek, sanık yararına şüpheden yararlanma ilkesi uygulanmıştır. Bu nedenle, sanık hakkında açılan hırsızlık suçundan açılan kamu davası zamanaşımı nedeniyle düşürülmüştür. Sanık tahliye edilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10/2. maddesi
- Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesi
- Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e. maddesi
- 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi
- CMUK’nın 322. maddesi
- 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi
2. Ceza Dairesi         2022/7791 E.  ,  2022/16382 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10/2. maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre gerekçeli kararın tebliğinin yapılması gerektiği gözetilmeden, sanığın savunması alınırken bildirdiği ve bilinen son adresi olan adrese doğrudan MERNİS şerhi ile çıkartılan ve sanığın bu adresten ayrılmış olduğu belirtilerek Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre muhtara tebliğ edilmek suretiyle 24/06/2013 tarihinde yapılan tebliğ işlemi geçersiz olduğundan, sanığın 13/08/2020 tarihli eski hale getirme isteminin kabulü ile öğrenme üzerine 04/03/2014 tarihli dilekçe ile yapmış olduğu temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
    Katılan ...’ın, babasının adına kayıtlı olan ancak suç tarihinde kendisinin kullandığı suça konu 42 SV 572 plakalı aracı 23/12/2009 tarihinde saat 20.00’da ikametinin önüne park ettiğini, ertesi sabah saat 07.45’te aracını park ettiği yerde bulamadığını, çalındığını anladığını beyan etmesi; soruşturma ve kovuşturma aşamasında ikrarda bulunan sanığın bu ikrarlarında suç saatine ilişkin bir kabulünün olmaması ve UYAP’tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre 24/12/2009 tarihinde gece vaktinin saat 06.00’da bittiğinin anlaşılması karşısında; eylemin işlendiği saatin kesin olarak belirlenememesi nedeniyle şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereğince, atılı hırsızlık suçunun gündüzleyin işlendiğinin kabulü gerektiği ve buna göre sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesinde tanımlanan suç için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun’un 66/1-e. maddesine göre hesaplanan 8 yıllık dava zamanaşımının, 05/06/2013 olan mahkumiyet karar tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görüldüğünden, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında hırsızlık suçundan açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, sanık hakkındaki kamu davasının düşürülmesine karar verilmiş olması nedeniyle infazın durdurulmasına, sanığın TAHLİYESİNE, başka suçtan tutuklu veya hükümlü olmadığı takdirde salıverilmesi için ilgili yer Cumhuriyet Başsavcılığına yazı yazılmasına, bilgi edinilmesi amacıyla tahliye kararının bir örneğinin de Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine, 10/10/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.






    Hemen Ara