Ankara Ceza Avukatı Web Sitesi - 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/13365 Esas 2015/6113 Karar Sayılı İlamı

5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/13365 Esas 2015/6113 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/13365
Karar No: 2015/6113
Karar Tarihi: 22.10.2015

5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/13365 Esas 2015/6113 Karar Sayılı İlamı

Özet:
Adana 3. Asliye Ceza Mahkemesi, 2012/1063 (E) ve 2013/417 (K) numaralı dosyada sanığın 5846 Sayılı Kanuna aykırılık suçundan suçlu bulunması kararını vermiştir. Dosya incelendiğinde, yargılama sürecine ilişkin tutanaklar ve belgeler incelenerek, başka bir neden olmadığı görüldüğünden temyiz isteği reddedilmiştir. Ancak, sanığın aynı mağdura karşı birden fazla aynı suçu işleyip işlemediği ve hakkında TCK'nın 43/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, hapis cezasının paraya çevrilirken, TCK'nın 50/1-a ve 52/2 maddeleri yerine TCK'nın 50. maddesinin gösterilmesi CMK'nın 232/6 fıkrasına aykırı olduğundan hükmün bozulması gerektiği kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri açıklandığında, TCK'nın 43/1. maddesi, suça azmettirme durumunu düzenlemektedir. TCK'nın 50/1-a maddesi, hapis cezasının paraya çevrilebilmesi için gerekli olan alt ve üst sınırı belirlemektedir. TCK'nın 52/2 maddesi ise, hapis cezası yerine para cezası verilmesinin mümkün olduğunu düzenlemektedir.

19. Ceza Dairesi 2015/13365 E. , 2015/6113 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 7 - 2013/258465
MAHKEMESİ : Adana 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 28/05/2013
NUMARASI : 2012/1063 (E) ve 2013/417 (K)
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi,gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 08/042/014 tarih 2013/7-591 Esas 2014/171 sayılı kararında açıklandığı üzere, bandrol yükümlülüğüne aykırılık suçlarında suçun mağdurunun doğrudan eser sahipleri olmayıp toplum olduğu cihetle; UYAP ortamında yapılan araştırmada benzer eylem nedeniyle sanık hakkında Adana 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/05/2013 tarih ve 2012/1091 Esas, 2013/394 sayılı kararı ile verilip aynı gün incelemesi yapılan ve bozulmasına karar verilen Dairemizin 2015/13833 Esasında kayıtlı olan dava dosyasının da mevcut bulunduğunun anlaşılması karşısında;
Anılan dosyanın getirtilip incelenerek birleştirilmesi, hukuki kesintinin iddanamenin düzenlenmesiyle gerçekleşeceği gözetilmek suretiyle, sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda aynı mağdura karşı aynı suçu birden fazla işleyip işlemediğinin ve hakkında TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılması zorunluluğu,
2- Hapis cezası paraya çevrilirken, uygulama maddelerinin TCK"nın 50/1-a ve 52/2 maddesi yerine, TCK"nın 50. maddesi olarak gösterilmesi suretiyle CMK"nın 232/6 fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 22/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.