Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/5566 Esas 2022/16925 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, bir hırsızlık suçundan sanıkların etkin pişmanlık gösterdiğini ve cezalarının buna göre indirildiğini belirtiyor. Ancak kararda uygulama maddesinin yanlış yazıldığı ve düzeltilebileceği ifade ediliyor. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi tarafından bazı bölümleri iptal edilen TCK'nin 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtiliyor. Sonuç olarak, temyiz itirazlarının reddedilerek hükümlerin onaylandığı karara varılmıştır.
Detaylı açıklama:
- Mahkeme, sanıkların hırsızlık suçu işlediğini belirtiyor.
- Sanıkların etkin pişmanlık gösterdiği ve bu nedenle cezalarının indirildiği ifade ediliyor.
- Ancak uygulama maddesinin yanlış yazıldığı belirtiliyor ve düzeltilebileceği ifade ediliyor.
- Ayrıca, TCK'nin 53. maddesinde yapılan değişiklikle ilgili Anayasa Mahkemesi kararının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği ifade ediliyor.
- Kararın sonunda, temyiz itirazlarının reddedilerek hükümlerin onaylandığı belirtiliyor.
- Kanun maddeleri: etkin pişmanlık indirimi için TCK'nin 168/2 veya 168/1 maddesi, uygulama maddesi için TCK'nin 168/1 maddesi, Anayasa Mahkemesi kararı için 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi, değişiklik için ise 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ve TCK'nin 53. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Etkin pişmanlığın kovuşturma aşamasında gerçekleştiği kabul edilip sanıklar hakkında hükmolunan cezadan (1/2) oranında indirim yapıldığı halde uygulama maddesinin TCK'nin 168/2. yerine 168/1. maddesi olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiş, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nin 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 17/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.