Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/5339 Esas 2022/16949 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/5339
Karar No: 2022/16949
Karar Tarihi: 18.10.2022

Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/5339 Esas 2022/16949 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığın, eski arkadaşı olan mağdurun ve bir tanığın bulunduğu evin kapısını açmalarını istemesine rağmen açılmaması üzerine haksız tahrik altında kalarak konut dokunulmazlığını ihlal ettiğine dair bir asliye ceza mahkemesi kararı bulunmaktadır. Sanığa 5237 sayılı TCK'nın 29/1. maddesi uyarınca ceza indirimi yapılmış ancak suçun birden fazla kişi tarafından işlenmesi nedeniyle ceza TCK'nın 119/1-c maddesi uyarınca artırılması gerektiği dikkate alınmamıştır. Yargılama sonucunda sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmiştir. Kararda, TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken yapılan değişikliklerin de infaz aşamasında göz önünde bulundurulması gerektiği vurgulanmıştır. Detaylı bilgi için, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 29/1. ve 119/1-c maddeleri ile TCK’nın 53. maddesi ve 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi incelenmelidir.
2. Ceza Dairesi         2021/5339 E.  ,  2022/16949 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Konut dokunulmazlığının ihlali
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Sanığın, eylemini eski arkadaşı olan mağdurun ve tanık Melisa’nın yanında bir erkek şahsın olduğunu görmesi ve kapıyı açmalarını istemesine rağmen kapının da açılmaması üzerine haksız tahrik altında kalarak gerçekleştirdiği şeklinde, yasal olmayan gerekçe ile uygulama yeri bulunmadığı halde, 5237 sayılı TCK'nın 29/1. maddesiyle cezadan indirim yapılması; bununla birlikte mağdur ve tanık beyanlarına göre, konut dokunulmazlığının ihlali suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlenmesi nedeniyle, sanığa verilen cezanın 5237 sayılı TCK'nın 119/1-c maddesi uyarınca artırılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
    Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 18.10.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.




    Hemen Ara