Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/5614 Esas 2022/17179 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, katılanların ortak kullanımında bulunan evde bir odada bulunan kutudaki 410 TL'yi çaldığı iddiasıyla suçlanmıştır. Sanık suçlamayı reddetmiş ve suçun kendisine yüklenmesi için yeterli kanıt olmadığını savunmuştur. Mahkeme, olayın gerçekleştiği zaman diliminde evde bulunan sadece sanık ve katılanlar olduğu iddiasına karşın, evde başka kişilerin girip çıktığına dair deliller bulunduğunu belirtmiştir. Bu nedenle, kanıtların yeterli ve inandırıcı olmadığına karar verilerek sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır.
Kanun Maddeleri: Suç işlemekle suçlanan sanık için mahkeme, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223. maddesi uyarınca hüküm vermiştir. Suçun niteliği olan hırsızlık ise Türk Ceza Kanunu'nun 142. maddesinde düzenlenmektedir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ...’ın katılanların ortak kullanımında bulunan evde, katılan ...’in odasında bulunan kutudaki 410,00 TL parayı çaldığı iddia edilen olayda, sanığın aşamalarda atılı suçu işlemediğini savunduğu, katılanların, iddia edilen olayın hemen akabinde sanığın üstünü aramalarına rağmen sanıkta suça konu parayı bulamadıkları, olayın gerçekleştiği belirtilen zaman diliminde evde bulunan sanık ve katılanlar dışında, eve başka kişilerin girip çıktığının anlaşılması karşısında, isnat edilen olayın gerçekleşmesine dair görgüye dayalı bilgisi bulunmayan katılanların aşamalardaki beyanları dışında sanığın, yüklenen suçu işlediğine ilişkin mahkumiyetine yeterli, her türlü şüpheden uzak, hukuka uygun, kesin ve inandırıcı kanıtların bulunmadığı anlaşılmakla, sanığın atılı suçtan beraati yerine, yazılı ve yeterli olmayan gerekçeyle mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 19.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.