Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/8389 Esas 2022/17370 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde:
Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre, sanıkların soruşturma aşamasında alınan 03.01.2015 tarihli ifadelerinde hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali eylemlerini olay günü saat 19:00-20:00 sıralarında gerçekleştirdiklerini ikrar etmeleri karşısında; UYAP'tan alınan çizelgeye göre gece vaktinin olay tarihinde saat 18:06'da başladığının ve bu suretle sanıkların eylemlerini gece vakti gerçekleştirdiklerinin anlaşıldığı olayda; sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan hükmolunan cezanın 5237 sayılı TCK'nin 116/4. maddesi uyarınca artırılması gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nin 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2) Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz incelemesinde:
5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nin 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a) Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre, sanıkların soruşturma aşamasında alınan 03.01.2015 tarihli ifadelerinde hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali eylemlerini olay günü saat 19:00-20:00 sıralarında gerçekleştirdiklerini ikrar etmeleri karşısında; UYAP'tan alınan çizelgeye göre gece vaktinin olay tarihinde saat 18:06'da başladığının ve bu suretle sanıkların eylemlerini gece vakti gerçekleştirdiklerinin anlaşıldığı olayda; sanıklar hakkında hırsızlık suçundan hükmolunan cezaların 5237 sayılı TCK'nin 143/1. maddesi uyarınca artırılması gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle eksik ceza tayin edilmesi,
b) 5237 sayılı TCK'nin 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile yapılan ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanıklara yüklenen TCK'nin 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2021 tarihli, 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK'nin 150/3. maddesi uyarınca sanıklara zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma haklarının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 24/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.